________________
૨૩૭
હુંક પચવિશી હાણું, કેમ વર શીણી . શ્રી જીન ૧૫ ખેતરપાળ ભવાની દરે, ત્યાં જવું નવી વાર; વિતરાગનું દેહેરંવારે, તિ કોણુ સત્ર - ધારે શ્રી જીન ૧૬ મેલા કપડા મોટું બાંધે, ઘેર ઘેર ભિક્ષા ફરતા ; માંદા માણસની પરે થવું, બોલે જાણે મરતા, શ્રી જીન ૧૭ ઢત ઢત દ્રઢત પ્રાણી, તોહી ધર્મ ન પાયો; તે માટે ઢક કહેવાણા, એળે જન્મ ગમાયો. શ્રી જીન ૧૮ બાહર કાળા મહી કાળા, જાણુએ કાળાવાળા; પંચમે આરે દુષ્ટ એ પ્રગટયા, મહામૂઢ વિ. કરાળા. શ્રી જીત ૧૯ ભાવ ભેદને તત્વ ન જાણે, દયા દયા મુખ ભાખે; મુગ્ધ લકને જમમાં પાડી, તિને તિ નાખે. શ્રી જીન ૨૦ ભાષચરણ ટીકા ન માને, કેવળ સૂત્ર પોકારે; તે માંહી નિજ મતિ ક૯૫ના, બહુ સંસાર વધારે. શ્રી જીન૨૧ આગમનું એક વચન ઉથાપે તે કહોએ અનંત સંસારી; આખા જેઓ ગ્રંથ ઉથાપે, તિહની શી ગતિ ભારી. શ્રી જલ૦ ૨૨ ચિત્ર લખી તારી
વતા, વાધે કામ વિકાર; તેમ જનપ્રતિમા મુદ્રા દેખી, શુદ્ધભાવ વિસ્તાર. શ્રી જી. ર૩ તિ માટે હઠ છોડી ભવજન, પ્રતિમા શું દીલ રાખે; જનપ્રતિમા જનપ્રવચન જીનને, અનુભવને રસ ચાખો. શ્રી જીન ૨૪ ઢક પચવિશી મેં ગાઈ નગર નાડોલ માં ઝાર; જશવંત શિષ્ય જિનેન્દ્ર પયપે, હિત શિક્ષા અધિકારી શ્રી જન સંપૂર્ણ
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
