________________
આશાશાહની વીર માતા
૭૧
કાયરતાભર્યો વ્યવહાર કરું ખરે? સિંહણનું બચ્ચું શિયાળથી ડરે ? મારા તુચ્છ પ્રાણોના મેહમાં શરણાગતની રક્ષાથી હું કદી વિમુખ ન થાઉં. મારી વીર માતા ! ખરેખર તે તમને ભ્રમ જ થઈ ગયે હતે.”
વીરને યોગ્ય એવા શબ્દો પિતાના પુત્રને મુખે સાંભળી માતાનું વદન કમળ ખીલી ઊઠયું. તે સ્નેહથી પિતાના પુત્રને માથે હાથ ફેરવવા લાગી.
આશા શાહે હળવેથી પૂછયું : “માતા ! એકાએક તારામાં આ પરિવર્તન કેવી રીતે આવ્યું ? હમણાં તે તું મને મારવા ઈચ્છતી હતી. હવે પ્રેમથી મારું માથું પંપાળે છે ?”
માતાએ જવાબ આબે : “જૈન-માતાઓને આ જ અદ્ભુત સ્વભાવ છે. ભલે પતિ હોય કે પુત્ર પરંતુ કર્તવ્યથી જે તે વિમુખ થાય તે તે એનું મેટું પણ નથી જોતી.”
આશાશાહે ઉદયસિંહને પિતાના ભત્રીજા તરીકે જાહેર કર્યો. કુંવર યુવાન થયા પછી આશાશાહે બીજા વીર સામંતોની સહાયથી. ચિતોડના સિંહાસનને ડોલાવી મૂકવું. | મેવાડના મોટા મોટા રાજ્ય-અધિકારીઓ અને સામંતે ઉદયસિંહની રક્ષા ન કરી શક્યા પરંતુ એક જૈન શ્રાવિકાએ જે કાર્ય કર્યું તેને ઇતિહાસ ક્યારેય નહિ ભૂલી શકે. એ નારી રત્નનું કાર્ય એ આદર્શરૂપ છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
