________________
લબ્ધિ તણા ભંડાર સંત જીવો તેમની પાસે શીતળતા અનુભવતા. દરેકને પોતાની જરૂરિયાત પૂરી થતી. આમ નગરજનોમાં આ દંપતીનું સ્થાન ઉચ્ચ અને લોકપ્રિય
હતું.
તે સમયે ભગવાન મહાવીર પોતાના ચતુર્વિધ સંઘ સાથે વિદેહ રાજયની તરફ ધર્મયાત્રા માટે વિહરતા હતા. વન્સ અને કોશલદેશની ધર્મ યાત્રા પૂર્ણ થતાં પ્રભુએ વિદેહ ભૂમિમાં પ્રવેશ કર્યો અને વાણિજયનગર બહાર દુઈપલાસળ નામના ચૈત્યમાં પધાર્યા.
જગતવત્સલ ભગવાનની પધરામણીના સમાચાર વાયુવેગે નગરમાં પ્રસરી ગયા. અને સેંકડો ગ્રામજનો પ્રભુના દર્શનાર્થે ઊમટી પડ્યાં ! આ સમાચાર ગૃહપતિ આનંદે સાંભળ્યા અને તે સઉલ્લાસભાવે પ્રભુની પર્ષદામાં પહોંચી ગયા.
દેવોથી રચિત સમવસરણમાં બિરાજમાન પ્રભુની દિવ્યવાણી સાંભળી સૌ મુગ્ધ થઈ ગયાં. પ્રભુએ પ્રકાર્યું કે, હે મહાનુભાવો ! સંસારનું સ્વરૂપ જાણો અને જાગૃત થાઓ. ઉપદેશનો સાર એ હતો કે :
આ સંસાર અત્યંત દુખથી ભરેલો છે. સંસારની ચારે ગતિમાં અત્યંત દુ:ખ છે. નારકીના જીવો તો અત્યંત પીડા પામે છે. તિર્યંચના દુ:ખો પણ વર્ણનાતીત છે. દેવો પણ મૃત્યુના ભયથી દુઃખી છે. માનવના દુ:ખોનો પણ પાર નથી. સંસાર સમુદ્ર જેવો ખારો છે. સંસાર અગ્નિની જેમ જીવને તપ્ત કરે છે. સંસાર રાગદ્વેષના પૈડાં પર ચાલે છે. અજ્ઞાનવશ જીવન પરિભ્રમણને પામે છે. પુણ્યયોગે સાધનસંપત્તિ મળવા છતાં
૮૬
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
