________________
न्यायसु मलि
यतु:सद्यो लम्बितलोललोहितबहिनिर्यातगोलाक्षिक
मूकं दीनतरं कृपोद्भवभुवं वक्त्रं पशूनां वधे । आलोक्याऽपि कृपाङ्करः स्फुरति नो येषां मनोमन्दिरे
तेवां ग्रावकठोरमानस वे भूयाद् मदीयं नमः ॥ ९ ॥
I bow to them whose heart is as hard as stone and in whose heart even a sprout of mercy does not spring up even on seeing at the time of killing, the face of the beasts - whose tongue is hanging loose and whose reddened pupils suddenly seem to come out of the eyes and whose face is mute with fear and agony, an object ( lit. the birth-place ) of compassion ( 9 )
“વધસમયે તત્કાળ જેની જીભ અને આંખના લાલ ડોળા બહાર નિકળી આવ્યા છે, એવા પશુનું મૂગું, અતિશય દીન અને કૃપાપાત્ર મુખ જોયા પછી પણ જેઓના મનમંદિરમાં દયાને અંકરે રેફરતે નથી, તેમની પથ્થરના જેવી કઠોર હૃદય–ભૂમિને મારે નમ२४॥२ ।" धर्मश्चोदनयोदितोऽखिलजगत्प्रज्ञापनाशक्तया
साधीयानिति जल्पितं मतिमतामग्रेसरैः श्रोत्रियः । न त्वेतत्सदपौरुषेयकतया वागात्मनोऽसिद्धितो
वैशिष्टयं च कुमारसम्भवगिरः प्रोज्जृम्भते किं श्रुतौ ? ॥१०॥
The S'rotriyas ( Brahmanas ) who are the foremost amongst the talented have said that the religion expounded by spiritual injunction ( Spruti ), which has the power of enlightening the universe is excellent; but this is not propor; for, Sruti being composed of letters cannot be established as Apaurusheya ( en not composed by a human being ). Moreover, what
240
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
