________________
६९
पेला युवान वाणियाए पण उतावळने लीधे चित्त स्थिर न होवाथी कोई जातनी तपास कर्या बिना अने खरी वातनो विचार कर्या विना ज तेना गळामां फूलनी माळा पहेरावी दीधी अने हाथमां कंकणो बांधीने-पहेरावीने विवाह करी लीधो.
पृ०४३] आ वखते चारुदत्तनो पेलो मश्करो साथी खी खी करतो हसतो हसतो बोल्यो-भो ! भो ! महानुभाव ! पुरुष पुरुषने परणे एवो व्यवहार शुं तमारा नगरमां प्रचलित छे ? में ते आq क्यांय कोई पण रीते सांभल्युं नथी, जोयुं नथी अने मने तो आ एक आश्चर्य जेवू लागे छे. एम कहेतो ते मश्करो चारुदत्तनो साथी त्यांथी झपाटाबन्ध पलायन करी गयो. पेलो जुवान वाणियो तो आ सांभळीने भोंठो ज पडी गयो अने आ प्रमाणे विचारवा लाग्यो
रे ! हताश हृदय ! तुं आ ज लागर्नु छे एटले आ जातनी तारी वंचना थाय तेने ज तुं योग्य छे. हे पापी मन ! कूडकपटनी भरेली एवी स्त्रीओमां तुं विश्वास राखे छे माटे तारी आवी ज वले थवी जोईए. १
तुं एटलं पण समजतुं नथी के आ स्त्रीओ विविध स्त्रीचरित्रो करनारी छे अने पोतानी चतुराइने लीधे सुरगुरु- बृहस्पतिने पण एकदम ठगी ले छे. २ तथा,
ए स्त्रीओ कोई एकनी साथे स्नेहवाळां वचनो बोली बहु बोल बोल करे छे, बीजाने आनन्दपूर्वक आंखना मात्र चेनचाळा करी पोता तरफ खेचवो भूलती नथी. ३
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
