________________
१४
शेठे भगवानने आवता जोया, भगवानने जोतां ज घणो हर्ष थवाथी शेठने शरीरे रोमांच थई गयो अने विशेष भक्षणीय व्यंजनवाळी भोजनविधि द्वारा शेठे भगवानने पारणं कराव्यं. ज्यां भगवाने पारणं कर्यु त्यां पांच दिव्यो प्रगट थयां आकाशमां गम्भीर भेरीना घोषमिश्रित एवां चार प्रकारनां वाजां वाग्यां तथा सिंदूरना ढगला जेवी लाल सुवर्णनी धाराओनो वरसाद थयो. प्रथम दिव्यमां वाजा वाग्यां अने छेल्ला पांचमा दिव्यमां सुवर्णनो वरसाद थयो. तरभेटाओमां, चोकमां. चत्वरमां अने रस्ताओमां चारेकोर अनेक प्रकारे वाह वाह थई गई. आ हकीकत गोशाले सांभळी. तेथी तेणे विचार्य के आ देवार्य सामान्य माहात्म्यवाळा नथी माटे आ चित्रफलकना संप्रदायने तजी दई आ देवार्यं शिष्यपणुं स्वीकारूं. रत्नाकरनी सेवा निष्फळ जती नथी. ए रीते गोशालक विकल्प करतो हतो त्यां भगवान पारं करीने ते ज वणाटशाळमां आव्या अने कायोत्सर्ग ध्याने रह्या. गोशाळे पण स्वामीना चरणोमां साष्टांग प्रणाम करीने विनंति करी केहे देवार्य ! तमारुं आवुं माहात्म्य छे एम में पहेलां नहीं जाणेलुं अथवा मूकी राखेला रत्नोनुं मूल्य कुशळ माणस पण जाणता नथी. १. मारा बापनो में त्याग करी दीधेल छे ते स्वरेखर मारे माटे वांछित सुख मेळवी आपनार निवडयो. अथवा ज्यारे दैव अनुकूल होय छे त्यारे अनीति पण नीति बनी जाय छे. २.
तमने बहु कहेवानी जरूर नथी. तमारो शिष्य थाउं लुं. हे स्वामी ! शिष्य तरीके मारो स्वीकार करो. हवेथी मारे माटे तमे एक ज शरणरूप छो. ३.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
