________________
१४६
सावत्थी नगरीमा गयो, त्यां कुंभारनी शालामां-घरमा रह्यो अने लागलागट छ महिना उग्र तपकर्म कर्यु, तेम करवाथी तेने तेजोलेश्या सेद्ध थई. परीक्षा करवा माटे तेणे कूवाकांठ रहेली एक दासीनुं रीर बाळी नाख्यु पछी तेने निश्चय थई गयो के मने तेजोलेश्याती लब्धि मळी गई. ए रीते तेनुं मन प्रमोदथी भराइ गयुं अने निरंतर कुतूहळोने अवलोकवानी प्रबळ इच्छावाळो ते एकलो एकलो गामोमां अने आगरोमां-खाणोवाळा प्रदेशोंमां भमवा लाग्यो. _हवे एकवार एवं बन्युं के श्रीपार्श्वनाथ जिनना केटलाक शेष्यो धर्मनी प्रवृत्तिमां ढीला पड़ी गयेला हता अने अष्टांगनिमित्त शास्त्रना भारे जाणकार हता. १
तेओ कुतूहलने लीधे निरंकुशपणे स्वच्छंदे गामोमां अने आगरोमां भमता भमता गोशाळकने भेटी गया अने तेमनी साथे परस्पर वातचीत पण थई. २
ते ढीला पडो गयेला श्रमणाए गोशाळाने पोते जाणेला निमित्त शास्त्रनो मात्र लेश-थोड़ो भाग कही बताव्यो एटले गोशाळो पण मनुष्यनां भूत भविष्य वगेरेने कहेतो खीलवा लाग्यो. ३
पृ०९१] जे माणस प्रकृतिथीज उच्छंखल होय तेने काई कोण कही शके अने एवा प्रकृतिथी उदंड-कजीयाखोर-उच्छृखल अने
१ श्रावस्ती नगरीनो उल्लेख बौद्धग्रन्थोमां वारंवार आवे छे. वर्तमानमां ते सहेत महेत नामे दरभंगा पासे छे.
___२ अष्टांग निमित्त एटळे स्वरशास्त्र, सामुद्रिकशास्त्र, भूमिशास्त्र, खगोलशास्त्र, ज्योतिषशास्त्र, शुकनशास्त्र, वृष्टिशास्त्र अने उत्पातशास्त्र
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
