________________
૧૭૫
હું શુદ્ધ આચારા વડે સાધુ હૃદયમાં નવ રહ્યો કરી કામ પર ઉપકારનાં, યશ પણ ઉપાર્જન નવ કર્યાં. વળી તીના ઉદ્ધાર આદિ, કઈ કાર્યાં નવ કર્યાં. ફોગટ અરે ! આ લક્ષચેારાથી, તણા ફેરા ફર્યાં ૨૧
ગુરૂ વાણીમાં વૈરાગ્ય કેરા, ર'ગ લાગ્યા નહિ અને, દુર્જન તણાં વાકયે। મહી, શાંતિ મળે ક્યાંથી મને ? તરૂં કેમ હું સંસાર આ, આધ્યાત્મ તે છે નહિ જરી, તૂટેલ તળીઆને ઘડા, જળથી ભરાયે કેમ કરી ? રર
મેં પરભવે નથી પુણ્ય કીધું, ને નથી કરતા હજી, તે આવતા ભવમાં કહેા, કયાંથી થશે હું નાથજી, ભૂત, ભાવિને, સાંપ્રત, ત્રણે ભવ નાથ હું હારી ગયા, સ્વામી વિશકુ જેમ હું, આકાશમાં
લટકી રહ્યો. ૨૩
બકવુ. ઘણુ, પોતાતણું,
અથવા નકામું આપ પાસે, નાથ શું હે દેવતાના પુજ્ય આ, ચરિત્ર મુજ જાણે સ્વરૂપ ત્રણ લેાકતુ, તે મારું શું માત્ર આ ? જ્યાં ફ્રોડનો હિસાબ નહિ', ત્યાં પાઈની તે વાત કયાં ૨૪
તારાથી ન સમ અન્ય, દીનનો ઉદ્ભરનારા પ્રભુ, મારાથી નહિ અન્ય પાત્ર જગમાં, જોતાં જડે હે પ્રભુ, મુક્તિ મ’ગલસ્થાન તેાય મુને ઇચ્છા ન લક્ષ્મી તણી, આપે! સમ્યગ્ રત્ન શ્યામ જીવને, તેા તૃપ્તિ થાયે ઘણી ૨૫
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
