________________
પ્રાચીન સક્ઝાય મહોદધિ ભાગ-૨
[ ૫૯ કહે દોય અમે પણ તુજ પરે હો લાલ, કહો જીવનને ઉપાય રે, વિવેકી; શૂળી પુરૂષ કહે પૂર્વે હો લાલ, સેલગયક્ષ અશ્વ કાય રે. વિ. ના. ૮ પાળું કેહને રાખું કેહને હો લાલ, ઈમ પર્વ દિન કરે ઘોષ રે, વિ. ના. તે નિ સુણ બેડું ભાઈ તિહાં હે લાલ, કરતા મન અપસેસ રે. વિ.ના. ૯ શેલગ પાસે આવીયા હે લાલ, બેલે તે યક્ષ રસાલ રે, વિવેકી; દેવી ઉપર રાગી થયા હો લાલ, તે હું નાખીશ ઉલાળ રે. વિ. ના. ૧૦ ઈમ કહી દોય ખધે ધર્યા હો લાલ, શેલગ દરિયે જાય રે. વિવેકી; ભાવ પ્રભ સૂરિ કહે સાંભળો હો લાલ, વ્રતથી મુક્તિ સુખ થાય રે. વિ. ના. ૧૧
દોહા આવી ઘરે રણ સુરી, દેખે નહિ પતિ દય; અવધિજ્ઞાને જેઈઆ, શેલગ ખંધે સોય. ધરી ખગ પૂંઠે ધસી, આવી મલી એ રંડ; વળી પાછા તૂમે વાલા, નહિ તો કરૂ શત ખંડ. શેલગ કહે બાહો મતિ, એ શું કરશે રંક; માહરે ખંધ ચઢ્યા તુમે, રા મન નિઃશંક.
ઢાલ ૩-જી (પરમ પુરૂષ પરમાતમા સાહેબજી-દેશી) વળી રયણ દેવી કહે, સસનેહી, કિમ જાઓ મુજ છેડી હો,
મૃગ નયણી, ભ્રમર હસી બેલીયે સસનેહી, નયણે નિહાળો મેહના સ૦ કરૂ વિનતી કર જોડી હો. મૃભ્ર સજજનવિ છોડ્યાન જીવશેજી, સ. હૈડું ફાટી મરી જાય હો; મૃoભ્ર તુમ વિરહોન ખમી શકું, સત્ર ઘડી સો વરસ જ થાય હો. મૃ૦ ભ્ર, હાર પર હૈયા ઉપરે સ0 ખેલાવતી બહું ખેલ હે; મૃભ્ર, વળી શું તમને વિસરી, સ. ઈમ નાંખો શું અવહેલ છે. મૃબ્રહ પણ ચૂક્યા નહિ દોય તિહાં સ. તેમાં પાડવા ભેદ છે; મૃoભ્ર, જિન રક્ષિતને ઈમ કહે સ૦ તું જશું મુજ ઉમેદ હો. અભ્ર, જિન પાલિત નિપ્પર સદા. સ. તું દયા વંત રસાળ હો; મૃભ્ર, રાગ ધર્યો જિન રક્ષિત, સ, શેલગે નાખ્યો ઉછાળ છે. મૃભૂ૦ ખગે ખંડ તેહના કર્યા, સ0 જિન પાલિત રહ્યો ધીર હો; મૃoભ્ર, શેલગે તેહ પહોચાડીયો, સત્ર કહ્યું કુટુંબને હીર હો. મૃભૂ૦ જિન પાલિત તેણે લડી. સ. જિનવીર પાસે દીફખ હે; મૃ૦ બ્રહ જુઓ સદગતિ તે પામી, સ. પાળી ગુરૂની શીખ છે. મૃ૦૦
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org