________________
વાદિ-વાદમાં, વાદ કરતા
યુહરી-વહોરી વાદી-વાદ કરનાર
વેઢિજ-વઢવાડ, લડાઈ વામજિ-ડાબા હાથભણી
વેદ-નિશ્ચય વાર–સંભાળ, દરકાર
વેલાં–વખતસર વારીત-વાળતાં, હાંકી કાઢતાં વૈશ્વાનર–અગ્નિ વારૂ–ઉત્તમ, સુંદર
વંકિ-વાંકા વાલઉં–વાળું, પાછું મેળવું
વ્યાપ-વિસ્તાર, (છળ-કપટપી જાળ વાવિવાવ
પાથરવી) વાહર-રક્ષા, રક્ષણ
શબ– મડદુ. વાહિઉ-ફેરવ્યો
શાલિ–ડાંગર, ભાત વિકલ-ગભરું, ગાંડું
શિષ્મા–શિક્ષા વિગઈ- ઘી, દૂધ, દહિં, તેલ, ગોળ અને શ્રીમુખિ-શુભમુખે, પોતે
તળેલો પદાર્થ એ છ વિગય શુંખલ–સાંકળ વિચી–વેચી વિજ્ઞ-ધન વિપ્રણિ-બ્રાહ્મણ
ઉમસવાડા-છ મહીના વિમલગિરિ-શત્રુંજય
ષડગતરવાર, ખલ્સ વિમાસ–વિચાર કરે, પશ્ચાત્તાપ કરે પમઈ–ખમવું, સહન કરવું, વાર કરવી વિરસંતઈ–વસતાં
વમાવઈ–ક્ષમા માગે વિરૂ–વિરૂપી. વરવી
વયનરોગીઉ-ક્ષયરોગી વિલવ-વિલાપ કરે
પરમા–મૂઠીયા ( લાડુને માટે તળવા વિવહાર-વ્યવહાર, રીત
બનાવે છે તે) વિસરાલ-ભૂલી જવાયેલું, ભૂતપર્વ, પરાષર–ાર અક્ષર (સર્વ પ્રકારના)
પાંડમી-ખાંડમયી, ખાંડપાયેલી વિસ્વ–બધું જગત
પાંડિજ-ખાંડ વિહરજીવેલા–ભિક્ષા માટે જવાનો વખત ભાટુ-કઢી (મારવાડમાં કઢી જેવો પદાવિહરાવઈ-વહરાવે, સાધુને આપે ર્થ થાય છે હેને ખાટો કહે છે) વિહરાવિઉં-વહેરાવ્યું, આખું વિમા-ક્ષમાં વિણઉ–વગર, વિના
પીચખાવાનો પદાર્થ (મારવાડમાં વીટલી–પિટલી, વીંટાળી, બાંધી બાજરી કે મકાઈના જાડા - યુબ વીત્યાં
ટાને જે પદાર્થ બને છે તે [ પ ].
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
