Page Text
________________
તવારીખની તેજછાયા
૦૫૯ ફકત પ્રભુ મહાવીરના સમકાળે તે નગરીમાં જે જે ઘટનાઓ લાગ્યા. તે સમયે વાછરડાના માંસની પ્રેમી રેવતીએ બની તેનું વર્ણન કરતાં અલગ ગ્રંથ તૈયાર થઈ જાય. તેમાંય ભોજનપાણીમાં બેફામ બનતાં તાજા જન્મેલા માનવબાળકની પ્રભુ વીરે ચૌદ-ચૌદ ચાર્તુમાસ તો ફકત નાલંદાના પાડે કર્યા હત્યા કરાવી તેના માંસમાં મસાલો ભરી રંધાવીને આરોગ્ય હતા. તેમાંય પ્રભુ વીરના કેવળજ્ઞાન પછી પરમાત્માની પવિત્ર અને તે ઉપર દારૂ પીધો. વાણી અનેક ધનવાનોને એવી સ્પર્શી ગઈ કે મહાપરિગ્રહધારી
તામસી ખોરાક-પાણી પેટમાં જતાં જ તેણીની ભોગેચ્છા છતાંય ત્યાગી-વૈરાગી બની સંસારત્યાગની ભાવનાવાળા પણ ન કી બીયરનો ભJ ય થનાં પરપના દેહની ભૂખી બની ગયા.
બની કોઇ વિચાર કર્યા વગર પોતાના પતિને જ પતિત કરવા તેવા પ્રભુ વીરના અનન્ય ઉપાસકોમાં દસ શ્રાવકો પૈકી પૌષધશાળામાં આવી. પોતાની કામવાસના સંતોષવા તેણીએ શ્રાવક મહાશતકનું જીવન- કવન જાણવા-માણવા જેવું છે. વ્રતધારી પતિ મહાશતકને વિવિધ પ્રકારે બોલાવી, ગીતો ગાઈ મહાનગરીના તે મહાશ્રાવક પાસે હજાર કરોડ સુવર્ણ તો હતું જ, હાવભાવ, કુચેષ્ટાઓ તથા છેલ્લે દેહસ્પર્શના દ્વારા પણ અનુકૂળ સાથે દસ-દસ હજાર ગાયોના સમૂહવાળા અનેક ગોકુળો પણ ઉપસર્ગો કર્યા. છતાંય પ્રતિજ્ઞાબધ્ધ મહાશતકે પોતાનું ધ્યાન ન તેની માલિકીમાં હતાં. પણ બધાય વચ્ચે લાક્ષણિક વાત એ છે જ છોડ્યું. જયાં મન જ વળી ગયું ત્યાં પોતાની પત્ની પણ કે તે શ્રાવક તેર પત્નીઓના પતિ હતા. તેમાં રેવતી નામની પૌષધમાં કેમ ગમે? છતાંય છે જયારે રેવતીએ સાવ નિર્લજજ સુખી ઘરની સ્ત્રી તો કરિયાવરમાં જ બાર કરોડ સુવર્ણ અને બાર કાર્યો ચાલુ કર્યા. ત્યારે મહાશતકે તેણીને નરકગામિની જાણી ગોકળો સાથે પરણી હતી. બાકીની બાર નારીઓ મધ્યમ સાત દિવસ પછી જ તેણીના મૃત્યુની વાત કોધાવેશમાં કહી પરિવારની હોવાથી રેવતી તેમને તુચ્છ માનતી હતી અને પતિનું દીધી. બીજે દિવસે પૌષધ પારી પ્રભુ વીર પાસે પૌષધની કામસુખ તથા સંપત્તિસુખ સૌથી વધુ મેળવવા તે પાછી ખલના વિશે જાણ કરી પ્રાયશ્ચિત લીધુ. રેવતી સાતમે દિવસે નારીસહજ તુચ્છ સ્વભાવના કારણે ઈર્ષ્યાળુ બની ગઇ. મારી પ્રથમ નરકે ગઈ, મહાશતક પ્રથમ દેવલોકે ગયા છે. ધર્માત્મા મહાશતકને મન બધીય ભાર્યાઓ પ્રતિ
૨૫ અભયકુમારની બુધ્ધિ હોજો : સમભાવ હતો, પણ રેવતીએ મનમાં ઉઠેલ વિષમ વિચારને વશ બારમાંથી છ શોક્યોને ઝેર આપી તથા બાકીની બીજી છે ને
અભયકુમાર કામણમણના પ્રયોગોથી પરલોકવાસી બનાવી દીધી. એક અભયકુમારની બુદ્ધિ હોજો' તેવી અપેક્ષા દિવાળીના પછી એક બાર-બાર પત્નીઓ દેહાંત પામી છતાંય મહાશતકને ચોપડા પૂજન સમયે લખતાં રખાય છે પણ ભાગ્યેજ કોઈને
ખ્યાલ ન આવ્યો કે તે અધમ કૃત્ય કરનાર પોતાની જ ધનવાન ખ્યાલ હશે કે આગલા ભવની જ્ઞાનસાધના-પ્રભાવે શ્રેણિકપુત્ર પત્ની રેવતી છે.
અને પ્રસેનજિત પૌત્ર કુમાર અભયને નિર્મળ-પવિત્ર અને સ્વમહાશતકને પત્નીઓ તેર છતાંય પ્રભુ વીરની દેશના પરહિતકારી બુદ્ધિ જન્મતાંજ સંપ્રગટ હતી. તે જ ઔત્પાતિક સાંભળ્યા પછી સંસાર-વૈરાગ્ય થયો હતો તથા પરિગ્રહ- વગેરે ચારેય બુદ્ધિના માલિક અભયકુમારે યુવાન વય પૂર્વેજ પરિમાણવ્રત ઉપરાંત નવાં લગ્ન ન કરવાની પ્રતિજ્ઞા ઉચ્ચરેલ પાંચસો મંત્રીઓમાં પ્રધાનપણું મેળવ્યું. હતી.તેથી જ ફકત એક માત્ર રેવતી જીવતી રહી છતાંય ગયેલનો જન્મ થયો માતા સુનંદાની કુક્ષિએ. તે પછી બાળવયમાં શોક ન કરી પોતાની ધર્મારાધનાઓ ખૂબ વધારી. પ્રસંગે-પ્રસંગે જ મિત્રો દ્વારા બાપના નામ વગરનો, નબાપો કહી ટોણો પૌષધ વગેરે પણ કરવા લાગ્યા, પણ હત્યાથી હાથ કલુષિત મારતાં તેની વિધેયાત્મક બુદ્ધિ પિતાની શોધમાં લાગી ગઇ. કરી નાખનાર રેવતીનું ગુમાન તથા વિષયલંપટતા પોતાના પતિ પોતાના જ ઘરના ભારવટ ઉપર પોતાના પિતા શ્રેણિકનું ગુપ્ત પ્રતિ પણ ખૂબ વકરી. તેણી શ્રૃંગારરસને ભોગરસથી ભરપૂર સરનામું અને રાજગહિ નગરીનું નામ વાંચી મેધાશકિતથી બધુંય હતી. તેથી પતિનો ધર્માચાર તેણીને કાંટા રૂપ બની રહ્યો. પામી જઈ સ્વયંની માતાને લઈ રાજગૃહિ સુધી એકલો આવ્યો.
એક દિવસ મહાશતક શ્રાવક જીવનાચારમાં પ્રગતિ સૂકા કૂવામાંથી યુક્તિપૂર્વક વીંટી કાઢી, પોતાનો પરિચય ગુપ્ત પામતાં ચૌદ વરસના શ્રાવકધર્મનું પાલન કરતાં ઉપાસક રીતે રાજા શ્રેણિકને આપી વિખૂટા પડેલ માતા-પિતાનું મિલન પ્રતિમાને વહન કરતાં અવધિજ્ઞાની બની ગયા તથા જ્ઞાનબળે કરાવ્યું. મંત્રીપદું તો મેળવ્યું જ પણ સાથે પ્રજાના હિતમાં પોતાના હિતાહિતનો વિચાર કરી પૌષધ લઈ ધર્મધ્યાન કરવા રાજા-પિતા શ્રેણિકને નિષ્પક્ષ ભાવે મદદ અને માર્ગદર્શન આપી
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004514 |
| Book Title | Chaturvidha Sangha Tawarikhni Tejchhaya |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Nandlal B Devluk |
| Publisher | Arihant Prakashan |
| Publication Year | 2005 |
| Total Pages | 1028 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, History, & Society |
| File Size | 44 MB |