________________ त्याथी घेर मया पछी बीजा गृहकार्यमा व्यग्र थवाथी ते आपवानुं भूली गयो. तेवामां दुर्दैवयोगे तेना घर उपर धाड पडी, तेमां तेनुं सर्वस्व लुटाइ गयु. छेवटे लुटाराओए ते श्रेष्ठीने मारी पण नांख्यो. त्यांथी मृत्यु पामीने तेज नगरमा कोइ निर्दय, दरिद्री अने कृपण एवा महिषवाहकने घेर ते पाडो थइने अवतो. त्यां प्रत्येक गृहे लइ जवा माटे पाणीनी पखालोविगेरेनो भार वहन करवा लाग्यो, अने नित्य उंची भूमि उपर चडवाथी, अहोरात्रि बोजो वहन करवाथी, घणी क्षुधा तृषावडे पीडित रहेवाथी अने सदा निर्दयपणे . चाबुक विगेरेना घातथी ते महाव्यथा सहन करवा लाग्यो. आ प्रमाणे चिरकाळ सहन करतां एक वखते कोइ नवीन जिनचैत्य थतुं हतुं तेना गढने माटे ते महिषने जल वहन करवा लइ जवामां / आव्यो, त्यां चैत्यनी पूजा विगेरे जोवाथी तेने जातिस्मरण ज्ञान उत्पन्न थयु, एथी ते चैत्य आगळ्थी कोइ रीते चाल्यो नहीं. आ समये पूर्वभवना पुत्रोने ते वृतांत कोइ ज्ञानीए जणाव्यो एटले तेओए आवी, द्रव्य आपीने तेने महिषवाहकनी पासेथी छोडाव्यो, अने पूर्व भवे तेणे लीधेला देवद्रव्यथी सहस्त्रगणुं देवद्रव्य आपीने तेने ते ऋणमांथी मुक्त कर्यो. पछी ते महिष अनशन करीने स्वर्गे गयो, अनुक्रमे मोक्षने पग प्राप्त थशे." . - उपरनी कथा उपरथी देवद्रव्य आपवामां के लेवामां विलंब करवो नहीं, विलंब न करवाथी देवद्रव्यनी विशेष वृद्धि थाय छे. अने पोताने तेवो अभ्यास पडवाथी सावधानपणे तेना विरोधी
