________________ વક્તા-શ્રોતાનો યોગ સાર્થક ક્યારે.. ધર્મદેશકે, શ્રોતાના અન્તરમાં વિષય વિરાગની ભાવના જન્મ, કષાયત્યાગ કરવાની વૃત્તિ પ્રગટ થવા પામે, આત્માના ગુણો પ્રત્યે અનુરાગ વધે અને આત્માના ગુણોને ખીલવનારી ક્રિયાઓમાં જ જોડાઈ રહેવાની અભિલાષા પ્રગટે એવી રીતિએ જ વાંચન કરવું જોઈએ. એ રીતિએ વાંચન કરવા છતાં પણ, શ્રોતાની અયોગ્યતાથી વિપરીત પણ પરિણામ આવે, તોય તે ધર્મદેશકને તો એકાત્તે લાભ જ થાય છે. આ જ રીતિએ, શ્રોતાઓએ પણ ધર્મકથાનું શ્રવણ એ જ ઈરાદાથી કરવું જોઈએ કે-“મારામાં વિષયવિરાગ વધો, કષાયત્યાગની વૃત્તિ સુદઢ બનો, આત્માના ગુણો પ્રત્યે સાચો અનુરાગ પ્રગટો અને આત્માના ગુણોને ખીલવનારી ક્રિયાઓમાં મારો જેટલો પ્રમાદ છે તે દૂર થાઓ !" વક્તા-શ્રોતાનો આવો યોગ હોય અને પરમ ઉપકારી મહાપુરૂષોએ રચેલું ચરિત્ર હોય, તો એના વાંચનનું અને શ્રવણનું કેટલું સુન્દર પરિણામ આવે તે વિચારી તો જુઓ! -પૂ.આ.દેવ.શ્રીમવિજય રામચન્દ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજા
