________________ अढीवीपना नकशानी हकीगत. मालानने सोनानां फूंमकाने, सोनानी पानडीये मंमित, नाना मणिरत्न विविध प्रका रना हार अने अर्बहार तेणे करी सहीत, यावत शोनाये अत्यंत शोजता थका रहे. ते नागदंता उपरे बीजा बे नागदंता ते मोतीनी मालाये करी शोनित तेनो व र्णन पूर्वपरे जाणवो, ते नागदंताने विष घणा रत्नमय शीकाने, ते शीकाने विषे घणी वैडुर्यरत्नमय धूपघटी, ते धूपघटी कृष्णागर, कुंदरुक तेने धूपेकरीने घम घमाय मान गंधने उत्कृष्ट पणे करी मनोहर बे, सुगंध गंधे करी गंधवंत , गंधनी वाती रूप उ दार मनने गमती मनोहर नासिका अने मनने सुख उपजावे एवी गंधे करी ते प्रदे श प्रत्ये सर्व दिसे चोफेर पूरती थकी अत्यंत शोनती थकी यावत् रहे. ते विजयनामे हारने बे पासे बे चोतराने विषे बेठकने विषे बे वे पूतली कही बे, पूतली ललितांग लीलावंत लीलाये सहित रूडे प्रकारे थापी, जले अलंकारे अ लंकृत, ते पूतलीने नवनवा आकारनां वस्त्र, नवनवा प्रकारनी फूलनी माला कंठे पेहेरी, जेनो कटी प्रदेश मुष्टीये ग्राह्य, जेना शिखर सरिखा युगल वृत्ताकारे जंचा पुष्ट मांसे युक्त एवा पयोधरडे, नेत्रनां खूणा राताडे, केश काला, कोमल निर्मल न ला लक्षण सहित प्रशस्त संवस्यो डेमो जेनो एवा मस्तकनां केश, किंचित् अशो कवृक्षने आश्रित शरीर जेनो, मावे हाथे ग्रही अशोकवृदनी शाखा जेणे, किंचित् अर्ड कटाद तेनी चेष्टाये करी देवता प्रमुखने लूसती थकी, चकुने विलोकवे करी माहोमांहे जाणीये खिंसना करती थकी एवी ते पूतली पृथवीकायमयडे, शाश्वते नावे बे, तेनुं चंजमा समान मुखडे, चंद्रमा सरखो मनोहर विलास, अर्धचंमा समान निराम, चंडथकी अधिक सोम्यदर्शन, उदकापातनी पेरे उद्योत करतीने, मेघनी वीजली थकी सूर्य देदीप्यमान ने तेथी पण देदीप्यमान अधिकतर प्रकाश वाली. शोल श्रृंगारने आकार तेणे करी मनोहर वेष , जोवा योग्य , यावत् प्रतिरूप ने,ते पूतली तेजे करी अत्यंत अत्यंत शोनती थकी रहे. ते विजयनामा छारने बे पासे बे उँटलाने विषेबे बेजालीना कटक समूहबे, ते जाल कटक सर्व रत्नमयजे, यावत् प्रतिरूप, तथा ते हारने बे पासेना बे उँटलाने विषे बे बे घंटा कही ते जंबूनंद रत्ननी, वज्र रत्नमय लाल, नाना मणिमय घंटाना पासा, सुवर्णमय सांकल , रूपामय रासडी, ते घंटानो उघस्वर, मेघनां सरिखो स्वर, हंस नां सरिखो खरडे, कौंचनां सरिखो स्वर, तथा बार वाजानां समूहनो स्वर तेने नंदीस्वर कहीये तेना सरखो स्वर अने तेनो सरखो घोष, सिंहना सरखो स्वर, सिंहनांस रखो घोषने, मीठो स्वर, मीठो घोष, नलो स्वर, जला स्वरनो घोष, तेस्थानकनां प्रदेश उदार, मनोज्ञ स्वरबे, कान अने मन तेने सुखनो करनार एवे शब्दे यावत् रहे.