________________ 124 अढीहीपना नकशानी दकीगत. वो बीजो धातकीखंम नामे छीप , ते धातकीखंझ, इककार नामे जे बे पर्वत तेणे बे-जागे वेहेंच्यो बे, एटले एक पूर्व धातकीखंम. अने बीजो पश्चिम धातकीखंग. ए बे जाग जाणवा. हवे ते इककार पर्वत दक्षिण दिशे, अने उत्तरदिशिये, लांबा ने. व ली एक हजार योजन मूलने विषे, अने शिखरने विषे सरखा पदोला . तथा पांच शें योजन ऊंचा . लवणसमुनी जगतीना दक्षिण उत्तरदिशिना वैजयंत, अपराजि न एवे नामे जे बारणां बे, तेमांथी षु एटले बाणने आकारे चार लाख योजन धा तकी खंडना विस्तार सुधी लांबा निकल्या बे, एवा ते पर्वतो जे. हवे धातकीना बे खंगने विष कुलगिरि तथा क्षेत्र वखाणे बे. धातकी खंडना पूर्व अने पश्चिम दिशाना एकेका खंमने विषेब कुलगिरि जाणवा अने सात सात देव जाणवां. ते जेम गाडीनां पश्डांने विषे, वच्चेंनी नानिथकी आरा ना श्रांतरा होय, तेम जंबूमीप अने लवण समुज्जे, ते नाजि सरखा बे.अने धातकी खंडमांहे जे खुकार तथा कुलगिरि प्रमुख पर्वत बे,ते श्रारा सरखा , अने क्षेत्र जे जे ते आराना विवर एटलेश्रांतरासरखा. वली ते कुलगिरि श्ककार मूलनेविषेशनेहडाने विषेसरखा पहोला वली वासदेत्र जेबे,ते लवणसमुपथकी मामीने पिहुल पिहुलतरने. हवे धातकीखंगमाहे जे पदार्थ जंबूहीप माहेला पदार्थ सरखा बे, ते कहे . धातकी खंडने विषे जे उह, कुंडनुं उमपणुं तथा मेरुपर्वत टालीने कुल गिरि. गयदं तगिरि, वक्षस्कार, यमल गिरि, कांचनगिरि अने वैताढ्य प्रमुख पर्वतर्नु उंचपणुं, तथा सुमेरुपर्वत वर्जिने वैताढ्यनो विस्तार अने बीजा वैताढ्य प्रमुख वृत्त पर्वतनो विस्तार ते सर्व पहेला कह्या , तेना सरखो जाणवो, एटले जंबूझीपनी पेरे जाणवो. हवे धातकीखंडने विषे बे मेरु , ते वखाणे बे. धातकीखंझना जे बे मेरु पर्वत , ते जंब्रहीपना मेरु सरखा जाणवा. पण एटलं विशेष बे के, जंबूहीपना मेरुनी नूमिथी पांचशे योजन उपर चमिये, त्यां नंदनवन बे; तेथकी उपर साडीबासठ हजार योजन चडीये. तेवारे सौमनस्य वन बे, त्यांथकी ब त्रीश हजार योजन ऊंचुं पांडुक वन बे, अने धातकीखंमना मेरुनु एटलुं विशेष जे नूमिथकी पांचशे योजन ऊंचुं नंदनवन , ते थकी साडीपंचावन हजार योजन ऊं चे चडीये, त्यां सौमनस्य वन डे, त्यांची अघ्यावीश हजार योजन ऊंचा चडीये, त्यां पांडुक वन , ए चोराशी हजार योजन थया. अने एक हजार योजन नूमिमांहे जंमा बे, एम सर्व मली पंचाशी हजार योजन ऊंचा बे. तथा नव हजार ने पांचशें योजन मूलमां नीचे विस्तार बे, अनेनव हजार ने चारशें