________________ पण्हावागरणं सु. 1 अ. 3 1377 घेलं हिंसालियअदत्तादाणमेहुणपरिग्गहारंभकरणकारावणाणमोयणअट्टविहअणि. टुकमपिडिय-गुरुंमारक्कत दुग्गजलोघदूरपणोलिज्जमाण-उम्मग्गणिमग्गदुल्लमतलं सारीरमणोमयाणि दुक्खाणि उप्पियंता सायस्सायपरित्तावणमयं उब्बडु. णिबंडुयं करेंता चउरंतमहंतमणवयग्गं रुदं संसार-सागरं अट्ठियअणालंब. णमपइठाणमप्पमेयं चुलसीइजोणिसयसहस्सगविलं अणालोकमंधकारं अणंतकालं णिच्चं उत्तत्थसुण्णभयसण्णसंपउत्ता वसंति उम्विग्गवासवसहि / हि आउयं णिबंधंति पावकम्मकारी बंधवजणसयणमित्तपरिवज्जिया अणिट्ठा भवंति अणादेज्जदुम्विणीया कुठाणासणकु सेज्जकुभोयणा असुइणो कुसंघयणकुप्पमाणकुसंठिया कुरूवा बहुकोहमाणमायालोमा बहुमोहा धम्मसण्णसम्मत्त परिभट्टा दारिद्दोबद्दवामिभूया णिच्चं परकम्मकारिणो जीवणत्थरहिया किविणा परपिंडतक्कका दुक्खलद्धाहारा अरसविरसतुच्छकयकुच्छिपूरा परस्स पेच्छंता रिद्धि. सक्कारभोयणविसेससमुदयविहि गिवंता अप्पकं कयतं च परिवयंता इह य पुरे। कडाई कम्माई पावगाइं विमणसो सोएण डज्झमाणा परिभूया होंति सत्तपरि. वज्जिया य छोभासिप्पकलासमयसत्थपरिवज्जिया जहाजायपसुभूया अवियत्ता णिच्चणीयकम्मोवजीविणो लोयकुच्छणिज्जा मोघमणोरहा णिरासबहुला आसापासपडिबद्धपाणा अत्थोपायाणकामसोक्खे य लोयसारे होंति अफलवंतका य सुवि य उज्जमंता तद्दिवसुज्जत्तकम्मकयदुक्ख संठवियसिथपिंडसंचयपरा. पक्खीणदवसारा णिच्चं अघवधणधण्णकोसपरिभोगविवज्जिया रहियकाम. भोगपरिमोगसव्वसोक्खा परसिरिभोगोवभोगणिस्साणमग्गणपरायणा वरागा अकामिकाए विणेति दुक्खं व सुहं व णिव्वई उवलमंति अच्चंतविपुल. दुक्खसयसंपलित्ता परस्स दवेहि जे अविरया। एसो सो अदिण्णादाणस्स फल. ववागो इहलोइओ परलोइओ अप्पसुहो बहुदुक्खो महन्मओ बहुरयप्पगाढो दारुणो कक्कसो असाओ वाससहस्सेहि मच्चइ, ण य अवेयइत्ता अस्थि उ मोक्खोत्ति, एवमाहंसु णायकुलणंदणो महप्पा जिणो उ वीरवरणामधेज्जो कहेसी य अदिण्णादाणस्स फलविवागं, एयं तं तइयंपि अदिण्णादाणं हरदह. मरणभयकलसतासणपरसंतिक भेज्जलोभमूलं एवं जाव चिरपरिगयमणगयं दुरंतं / तइयं अहम्मदारं समत्तं तिबेमि // 12 // ॥तइयं अज्झयणं समत्त।