________________ [200] पञ्चकल्प-भाष्ये डहरं वंतरखेत्तं ताहे तं चेव पुवखेत्तं तु। .. गंतुं वसती वासं समतीते वीतदसरातं // 1794 // अतिउकडं व दुक्खं अप्पा वा वदणा झवे आउं / एतेहिं कारणेहिं भावागाढं वियाणाहि 1795 // अच्चुक्कडसूलादी अहिडझाइ तु वेदणा अप्पा / तत्थऽग्गितावणादी देहच्छेदोवगाढादी // 1796 // जंमि विणढे गच्छस्स विणासो नह य णाणचरणाणं एतेहिं कारणेहिं पुरिसागाढं वियाणाहि 1797 // तस्स त सुद्धालंभे जावज्जीवं पि होतऽसुद्धणं / कायव्वं तू णियमा पुरिसागादं भवे एतं // 1798 // जेण कुलं आयत्तं तं पुरिसं आयरेण रक्खेज्जा। ण हु तुंबंमि विणढे अरया साधारगा होति // 1799 // संजोगदिट्ठपाढी फासुग उवदेसणासु जो कुसलो। एतारिसस्स असती णायव्व तिगिच्छमागाढं 1800 मजण तूलि विभासा असणे पाउरणए य पाणे य। केवडियाण पयाणे अण्णह चित्तो गिलाणो वा 1801 होज व सहायरहितो अव्वत्ता वा वि अहव असमत्था। एय सहायागाढं तम्हा तु मुणी ण विहरेजा / / 1802 //
