________________ 264 ] महोपाध्यायश्रीमन्मेघविजयविरचितम [ श्रीब्रह्मदत्त करिष्यामो भ्रातरक्षा प्रसन्ने जनके पुनः / एकदा पुष्पवत्याख्यां नाटयोन्मत्तो व्यलोकत // 114 // अपजहे हियं मुक्त्वा तां तस्या दृगसासहिः / . विद्याप्रसक्तस्तं चाहन् भवानदम्भवानपि // 115 // पुष्पवत्या चालितायां पताकायां सितत्विषि / त्वं गतोऽन्यत्र पश्यन्त्यौ अमतः स्म दिशोदिशम् // 116 // वरयस्वाधुना ह्यावां भावाँस्त्यक्त्वा पुरातनान् / इत्यापीय स पीयूषं वागूरूपं ते उपायत // 117 // यावन्न राज्यलाभो मे पुष्पवत्यन्तिके युवाम् / तिष्ठतामिति चाशास्य प्रेषिते ते गते ततः // 118 // न तत् पुरं न सदनं न स लोको न चाश्रमः / यत्र रत्नवतीं मुक्त्वा प्रविष्टो ब्रह्मसूः पुरे // 119 // सर्व तिरोहितं मत्वाऽन्वेष्टुं रत्नवतीं ययौ / ___ वने जनेऽभ्यागतेऽध्वन्यपृच्छद् राजनन्दनः // 120 // क्वाऽपि दृष्टाऽस्ति कन्येकासोऽप्याख्यद् रुदती कनी। मया पितृव्यगेहे यो मुक्ताऽगात् तद्रािपि सः // 121 // पितृव्यस्ता प्रशस्तेऽह्नि समं तेनोदवाहयत् / वाहस्वर्णविभूषादिदानपूर्व महामहैः // 122 / / अन्यदा मृतकार्याणि कर्तुं वरधनो द्विजान् / आमन्य भोजयामास तत्राऽगान् मन्त्रिसूरपि // 123 // . तुष्टस्तदृष्टिमात्रेण विशिष्याश्लिष्य राजसः / मित्रप्रवृत्तिं जिज्ञासुस्तेनैवाऽभिहितो हितः।१२४। निद्राणे त्वयि रुद्धोऽहं चौरपोरैरुदायुधैः।। शरेण निहतोऽपप्तं भूम्यां घनतृणान्तरे // 125 // ततो निशि सरस्तीर्वा गोपयन् पदमात्मनः / भ्रामं भ्रामं बहुग्रामपुरादीनत्र चागमम् // 126 // मधूत्सवे समायातेऽन्यदा राज्ञो मतङ्गजः / भक्त्वाऽऽलानं जनस्थानं प्रत्यायाद् भयभीषणः // 127 //
