________________ 174 ] महोपाध्यायश्रीमन्मेघविजयविरचितम् [ श्रीपद्म जटायौ पतिते भूम्यां शृण्वन् सीताविलापनम् / __ रत्नजट्यर्कजटिनः सुतो रावणमन्वगात् // 617 // रणाय प्रेर्यमाणं तं विमृश्य रक्षसां विभुः / विद्याः सद्योपजहेऽस्याऽपतद् भुवि स पक्षिवत् // 618 // विद्यापहारात् पतितः खेचरो रत्नजव्यपि / ___ कम्बुद्वीपे कम्बुगिरिमाश्रितः श्रितवत्सलः // 619 // किं रोदिषि मृषा कान्ते कान्ते मयि प्रियं वद / नभश्चारिधराचारिपतेरुत्सङ्गमाश्रयः // 620 // शृण्वन्ती तद्वचः कर्णकटु सीता पटुः शुचा / अधोमुखी वाद्धितटे मुक्ताशोकतरोस्तले // 621 // यावन्न रामसौमित्रिकुशलोदन्तमाप्नुयाम् / न भोक्तुमुचितं तावत् सीताऽभिग्रहमग्रहीत् // 622 // लङ्कामलङ्काररुचिमचिराच्चक्रुराश्रिताः / सुखाद् दशमुखे प्राप्ते पौरा गौरवमादधुः / 623 / . अथाऽऽयाते रणे रामे लक्ष्मणः प्राह देव ! किम् / इहाजग्मे त्वया रामोऽप्यूचे सङ्केतचेतनात् // 624 // सिंहनादः कृतः केनाऽप्यन्तरे छलशालिना। न मया विहितस्तेन स्तेनेन वञ्चिता वयम् // 625 // आर्य ! गच्छ त्वरां कृत्वा त्वमार्यां रक्ष दक्षधीः / रामः प्रत्याययौ स्थाने जानकी न ददर्श च // 626 // दुःसहाद् विरहात् तस्या स श्यामवदनोऽभवत् / मूर्छितः पुनरुत्थाय मुमूर्छाऽतुच्छदुःखवान् // 627 // जटायुषं प्रियमाणं रामो दृष्ट्वा व्यतर्कयत् / प्रियापहारकेणाऽयं युद्धथमानः खगो हतः / 628 / श्रावयित्वा नमस्कारं तत्संस्कारं चकार सः / मृत्वा जटायुर्माहेन्द्रे देवलोके सुरोऽजनि // 629 // विभ्रान्तचेता बभ्राम रामः स्थामपराङ्मुखः / लक्ष्मणो रणधीरः सन्नवधीद् रक्षसां विभून् // 630 //
