________________ परिशिष्ट-६ . निरुक्त अक्ख -अक्ष। * असु वावण धाऊओ, अक्खो जीवो उ भण्णते णियमा। जं वावयए भावे, णाणेणं तेण अक्खो ति॥ (गा. 12) * अस भोयणम्मि अहवा, सव्वद्दव्वाणि भोगमेतस्स। आगच्छंती जम्हा, पालेति य तेण अक्खो त्ति / / (गा. 13) अज्झोयर-अध्यवतर (भिक्षा का दोष)। अहियं उदरं अज्झोयरो तु। (गा. 1283) अत्त-आप्त। नाणमादीणि अत्ताणि, जेण अत्तो उ सो भवे। (गा. 141) अप्राप्तश्रुत-जिसने श्रुत का अध्ययन नहीं किया। येन नाधीतं श्रुतं सोऽप्राप्तश्रुतः। (जीचूवि पृ. 32) अरहंत-अर्हत् / अरह पूयाएँ धातू, पूयामरिहं ति तेण अरहंता। (गा. 982) * अरहं ति वंदण-णमंसणं च तम्हा तु अरहता। अरिहंत-अर्हत्। कोधादी उ अरी ऊ, अहव रयं कम्म होति अट्ठविधं / अरिणो व रयं हंता, तम्हा उ हवंति अरिहंता॥ , (गा. 983) आगम-आगम। आगम्यन्ते परिच्छिद्यन्ते अतीन्द्रियाः पदार्था अनेनेत्यागम उच्यते। (जीचूवि पृ. 33) आज्ञा-आज्ञा / आज्ञायत आदिश्यत इत्याज्ञा / (जीचूवि पृ. 33) आसण-आसन। आस उवेसण धातू, उवविसणं आसणं होति। (गा. 981) आसायणा-आशातना। आतस्स साडणं ती, यकारलोवम्मि होति आसयणा। (गा. 864) * आयाय सातयाणा, आयस्स उ साडणा जा उ। (गा. 862) उच्चार–मल। उच्चरति काइयं तू, जम्हा तेणं तु होति उच्चारो। (गा.९८७) * उच्चरती तेण होति उच्चारो। (गा.८१५) उद्धार-धारणा व्यवहार। पाबल्लेण उवेच्च उ, उद्धितपदधारणा व उद्धारो। (गा. 656) कोडि-कोटि। कोडिज्जंते जम्हा, बहवो दोसा उ सहियए गच्छं। ___ कोडि त्ति तेण भण्णति..........। (गा. 1287) खुइत-खु त्ति कतं तं सुइतं, छीयं वा होति इह उ खुइतं तु / (गा.९०७) खेल-श्लेष्म। खे ललणाओ खेलो। (गा.८१६) गुत्ति-गुप्ति। गुपु रक्खणम्मि गुत्ती। (गा.७८४)