________________
श्रीमेघविजयोपाध्यायविरचितः २३ ।। श्रुत्वाऽकस्मादिति सुतवचो विद्युदापातकल्पं
मूर्छाऽतुच्छव्यथनकथनैः सङ्कुचद्विस्मिताक्षी । जाता माताऽवचनविषयाऽसह्यदुःखाभिघातात्
साभ्रेऽह्रीव स्थलकमलिनी न प्रबुद्धा न सुप्ता ॥१०३।। मातुर्दुःखोदयमपंदयं भावयित्वा कुमारो
- वीरेत्याख्यामिव नियमयन् भाविनी वर्धमानः । पित्रोः सत्त्वे व्रतपरिचयो नेत्ययं निश्चिकाय
प्रायः सर्वो भवति करुणात्तिरान्तिरात्मा ॥१०॥ मातापित्रोदिवि परिगमे स स्वयं प्रात्तदीक्ष
श्चक्रे वक्रेतरमतिधृतिः सरिराजा स्वशिष्यः। तस्य ज्ञानं चरणमरुणप्रौढतेजः स्तुमः किं .
- प्रत्यक्षं ते निखिलमचिराद्धातरुक्तं मया यत् ॥१०५।। पट्टे न्यस्तः स इह गुरुणा बन्दिरे गन्धपुर्या
खैकाद्रीला १७१०शरदि समहं राधसम्यग्दशम्याम् । लोकैस्तत्रानिमिषसमता.....नेत्रे यदेतन्
- मीनक्षोभाच्चलकुवलयश्रीतुलामेष्यतीति ॥ १०६ ॥ . मत्वा गच्छे वरसरसि नः सोऽयमुद्भूतर्पोऽ- - - मीनक्षोभाचलकुवलयश्रीतुलामेष्यतीति ॥ १०६ ।।
( पाठान्तरम् ). १ निर्दयम् । २ वैशाखशुक्ल-। ३ अत्राक्षरद्वयं त्रुटितम् । तच्च 'प्रापि ' यद्वा 'नैषि ' इत्येतदग्रिमार्थ-संबन्धेन संघटेत। ४ पद्मा लक्ष्मीः , पद्मं कमलं च ॥
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
