________________
खरान्ताः पुंलिङ्गाः।। २७ स्यात् । मुनौ । मुन्योः । मुनिषु । संबोधने ह्रस्वस्य गुणः सिना सह । हे मुने । हे मुनी । हे मुनयः। एवं रविप्रभृतयः। साधुप्रभृतय उकारान्ता अप्येवम् । साधुः । साधू । साधवः । साधुम् । साधू । साधून । साधुना। साधुभ्याम् । साधुभिः। साधवे। साधुभ्याम् । साधुभ्यः । साधोः । साधुभ्याम् । साधुभ्यः । साधोः। साध्वोः। साधूनाम् । साधा। साध्वोः । साधुषु । हे साधो । हे साधू। हे साधवः। अतिक्रान्तः खियमतिस्विः। ... .. ... ...
स्त्रियाः॥३८॥ स्त्रिया इवर्णस्य स्वरादौ प्रत्यये परे इय् स्यात् । अमि शसि च वा । अतिस्त्रियौ। जसि, तृतीयादौ च मुनिवत् । अतिस्त्रयः। अतिस्त्रिम्, अतिस्त्रियम्। अतिस्त्रिया, अतिखीन् । अतिरित्रणा। अतिस्त्रये। अतिस्त्रेः २। अतिस्त्रौ । ओसि च झ्यादेशः। - तिस्त्रियोः। तथोक्तम्। ओस्यौकारे च नित्यं स्यादम्-शसोस्तु विभाषया। इयादेशोऽचि नान्यत्र स्त्रियाः पुंस्युपसर्जने ॥१॥ (अनामन्यस्य सखिशब्दस्य सेर्डा वक्तव्यः) सखा । आमन्त्रणे तु । हे सखे। .
सख्युरितो ऽशावत् ॥ ३९ ॥ इदन्तस्य सखिशब्दख स्वसम्बन्धिन्यन्यसम्बन
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
