________________
६००
पउमचरियं तं नत्थि जणयधूए !, ठाणं ससुरासुरे वि तेलोक्के । जम्मं मच्चू य जरा, जत्थ न जीवेण संपत्ता ॥५६॥ इह संसारसमुद्दे, नियकम्माणिलहएण जीवेणं । लद्धे वि माणुसत्ते, एरिसियतणू तुमे पत्ता ॥५७॥ रामस्स हिययइट्ठा, अणुहविऊणं सुहं तु वइदेही । हरिया रक्खसवइणा, जिमिया एक्कारसे दिवसे ॥५८॥ तत्तो वि य पडिवक्खे, निहए पडिआणिया निययठाणं । पुणरवि य सुहं पत्ता, रामस्स पसायजोएणं ॥५९॥ असुहोदएण भद्दे !, गब्भादाणेण संजुया सि तुमं । परिवायजलणदड्डा, निच्छूढा एत्थ आरण्णे ॥६०॥ जो सुसमणआरामं, दुव्वयणग्गी ण डहइ अविसेसो । अयसाणलेण सो वि य, पुणरुत्तं डज्झइ अणाहो ॥६१॥ धन्ना तुमं कयत्था, सलाहणिज्जा य एत्थ पुहइयले । चेइहरनमोक्कार, दोहलयं जा समल्लीणा ६२॥ अज्ज वि य तुज्झ पुण्णं, अत्थि इहं सीलसालिणी बहुयं । दिट्ठा सि मए जं इह, गयबन्धत्थं पवितुणं ॥३॥ अह सोमवंसतणओ, राया गयवाहणो त्ति नामेणं । महिला तस्स सुबन्धू, तीए हं कुच्छिसंभूओ ॥६४॥ अहयं तु वज्जजो, पुण्डरियपुराहिवो जिणाणुरओ। धम्मविहाणेण तुमं, मह बहिणी होहि निक्खुत्तं ॥६५॥ उट्ठिहि मज्झ नयरं, वच्चसु तत्थेव चिट्ठमाणीए । तुह पच्छायवतविओ, गवेसणं काहिई रामो ॥६६॥ महुरवयणेहि एवं, सीया संथाविया नरवईणं । अह धम्मबन्धवत्तं, लभ्रूणं सा धिई पत्ता ॥६७॥
अहियगयतवसम्मादिट्ठिदाणेक्कचित्तं, समणमिव गुणढं सीलसंभारपुण्णं । परजणउवयारिं वच्छलं धम्मबन्धु, विमलजस निहाणं को ण सिरिहाइ वीरं ? ॥६८॥
॥ इइ पउमचरिए सीयासमासासणं नाम पञ्चाणउयं पव्वं समत्तं ॥ तन्नास्ति जनकदुहित ! स्थानं ससुरासुरेऽपि त्रैलोक्ये । जन्म मृत्युश्च जरा यत्र न जीवेन संप्राप्ताः ॥५६।। इह संसारसमुद्रे निजकर्मानिलाहतेन जीवेन । लब्धेऽपि मानुष्यत्वे एतादृशतनूस्त्वया प्रप्तिा ॥५७।। रामस्य हृदयेष्टाऽनुभूय सुखं तु वैदेही । हृता राक्षसपतिना जिमितैकादशे दिवसे ॥५८॥ ततोऽपि च प्रतिपक्षे निहते प्रत्यानीता निजस्थानम् । पुनरपि च सुखं प्राप्ता रामस्य प्रसादयोगेन ॥५९।। अशुभोदयेन भद्रे ! गर्भादानेन संयुक्ताऽसि त्वम् । परिवादज्वलनदग्धा निष्कासितावारण्ये ॥६०॥ यः सुश्रमणारामं दुर्वचनाग्नि न दहत्यविशेषः । अयशानलेन सोऽपि च पुनरुक्तं दह्यतेऽनाथः ॥६१॥ धन्या त्वं कृतार्था श्लाघनीया चात्र पृथिवीतले । चैत्यगृहनमस्कार दोहदं या समालीना ॥६२॥ अद्यापि च तव पुण्यमस्तीह शीलशालिनि ! बहु । दृष्टाऽसि मया यदिह गजबन्धार्थं प्रविष्टेन ॥६३|| अथ सोमवंशतनयो राजा गजवाहन इति नाम्ना । महिला तस्य सुबन्धुस्तस्या अहं कुक्षिसंभूतः ॥६४॥ अहं तु वज्रजपः पुण्डरिकपुराधिपो जिनानुरतः । धर्मविधानेन त्वं मम भगिनी भव निश्चित्तम् ॥६५॥ उत्तिष्ठ मम नगरं गच्छ तत्रैव स्थीयमानायाः । तव पश्चात्तापतप्तो गवेषणं करिष्यति रामः ॥६६॥ . मधुरवचनैरेवं सीता संस्थापिता नरपतिना । अथ धर्मबन्धवत्वं लब्ध्वा सा धृति प्राप्ता ॥६७॥
अधिगततपःसम्यग्दृष्टिदा.कचित्तं श्रमणमिव गुणाढ्यं शीलसंभारपूर्णम् । परजनोपकारिं वत्सलं धर्मबन्धुं विमलयशोनिधानं को न श्लाघति ? वीरम् ।।६८॥
॥इति पद्मचरिते सीतासमाश्वासनं नाम पञ्चनवतितमं पर्वं समाप्तम् ॥ १. ०उण य सुहं-प्रत्य० । २. दियहे-प्रत्य० । ३. पडियागया-मु० । ४. ०वाओरगट्ठा, नि०-मु० । ५. हं गब्भसं०-प्रत्य० । ६. ०थाविऊण नरवइणामु०। ७. ०सनिदाणं-मु०। ८. धीरं-प्रत्य० ।
Jain Education Intemalional
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org