________________
५७६
पउमचरियं रयणरहनन्दणाणं, विचेट्ठिये नारएण परिकहिए । रुट्ठो य लच्छिनिलओ, सद्दाविय पत्थिवे चलिओ ॥१२॥ विज्जाहरेहि समयं, गयवर-रह-तुरय-जोहपरिकिण्णा । उप्पइया गयणयलं, हलहर-नारायणा सिग्धं ॥१३॥ संपत्ता रयणपुरं, कमेण असि-कणय-तोमरविहत्था । दगुण आगया ते, रयणरहो खेयरो रुट्ठो ॥१४॥ भडचडगरेण सहिओ, विणिग्गओ परबलं अइसयन्तो । जुज्झइ रणपरिहत्थो, जोहसहस्साइ घाएन्तो ॥१५॥ रयणरहस्स भडेहिं, निद्दयपहराहयं पवगसेन्नं । रुद्धं संगाममुहे, सायरसलिलं व तुङ्गेहिं ॥१६॥ दट्टण निययसेन्नं रुट्ठो लच्छीहरो रहारूढो । अह जुज्झिउं पवत्तो, घाएन्तो रिउभडे बहवे ॥१७॥ पउमो किक्किन्धवई, विराहिओ अङ्गओ य आण्णत्तो । जुज्झइ सिरिसेलो वि य, समयं चिय वेरियभडेहिं ॥१८॥ वाणरभडेसु भग्गं, तिव्वपहाराहयं रिउबलं तं । विवडन्तजोह-तुरयं, जायं च पलायणुज्जुत्तं ॥१९॥ रयणरहेण समाणं, भग्गं दट्ठण नारओ सेन्नं । अङ्गाइ विप्फुरन्तो, हसइ च्चिय कहकहारावं ॥२०॥ एए ते अइचवला, दुच्चेट्ठा खेयराहमा खुद्दा । पलयन्ति पवणवेगा, लक्खणगुणनिन्दया पावा ॥२१॥ पियरं पलायमाणं, दट्ठण मणोरमा रहारूढा । पुव्वं सिणेहहियया, सहसा लच्छीहरं पत्ता ॥२२॥ सा भणइ पायवडिया, मुञ्च तुमं भिउडिभङ्गरं कोवं । एयाण देहि अभयं, लच्छीहर! मज्झ सयणाणं ॥२३॥ सोमत्तणं पवन्ने, चक्कहरे आगओ सह सुएहिं । रयणरहो कयविणओ, समाहिओ राम-केसीहिं ॥२४॥
रत्नरथनन्दनानां विचेष्टिते नारदेन परिकथिते । रुष्टश्च लक्ष्मीनिलयः शब्दाय्य पार्थिवांश्चलितः ॥१२॥ विद्याधरैः समकं गजवर-रथ-तुरग-योधपरिकीर्णौ । उत्पतितौ गगनतलं हलधर-नारायणौ शीघ्रम् ॥१३॥ संप्राप्ता रत्नपुरं क्रमेणासि-कनक-तोमरविहस्तौ । दृष्ट्वाऽऽगतांस्तान् रत्नरथः खेचरो रुष्टः ॥१४॥ भटसमूहेण सहितो विनिर्गतः परबलमतिशयन् । युध्यते रणदक्षो योधसहस्राणि घातयन् ॥१५॥ रत्नरथस्य भटै निर्दयप्रहाराहतं प्लवंगसैन्यम् । रुद्धं संग्राममुखे सागरसलिलमिव तुगैः ॥१६॥ दृष्ट्वा निजसैन्यं रुष्टो लक्ष्मीधरो रथारुढः । अथ योद्धं प्रवृत्तः घातयन् रिपुभटान् बहून् ॥१७॥ पद्मः किष्किन्धिपति विराधितोऽङ्गदश्चान्यतः । युध्यते श्रीशैलोऽपि च समकमेव वैरिभटैः ॥१८॥ वानरभटै भग्नं दृष्ट्वा नारद: सैन्यम् । अङ्गानि विस्फुरन् हसत्येव कहकहारावम् ॥२०॥ एते ते ऽतिचपला दुश्चेष्टाः खेचराधमाः क्षुद्राः । पलायन्ते पवनवेगा लक्ष्मणगुणनिन्दकाः पापाः ॥२१॥ पितरं पलायमानं दृष्ट्वा मनोरमा रथारुढा । पूर्व स्नेहहृदया सहसा लक्ष्मीधरं प्राप्ता ॥२२॥ सा भणति पादपतिता मुञ्च त्वं भृकुटिभङ्गुरं कोपम् । एतेभ्यो देह्यभयं लक्ष्मीधर ! मम स्वजनेभ्यः ॥२३।। सोमत्वं प्रपन्ने चक्रधरे आगतः सह सुतैः । रत्नरथः कृतविनयः समाहितो रामकेशिभ्याम् ॥२४॥ रत्नरथं भणति ततो हसित्वा नारदोऽतिमहद् । भटव्याहृतं कुत्र तत्तव गतं यत्पुरा भणितम् ॥२५॥
१. किक्किंधिवई-प्रत्य० । २. पुट्वि-प्रत्य० । ३. राम-केसीणं-प्रत्य० । ४. वोक्कियं(दे.)-व्याहृतम् (ललकार)।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.janeibrary.org