________________
६८८
पउमचरियं चिन्तेन्ति जो सुरेसु वि, संगामे लक्खणो अजियपुव्वो।
____ बल-विरियसमत्थो वि हु, सो कह कालारिणा निहओ ? ॥३८॥ किं वा इमेण कीड्, कयलीथम्भो व्व साररहिएणं । देहेण दुक्ख-दोग्गइकरेण भोगाहिलासीणं? ॥३९॥ गब्भवसहीए भीया, पियरं नमिऊण परमसंवेगा। दोण्णि वि महिन्दउदयं, उज्जाणं पत्थिया धीरा ॥४०॥ अमयरसनामधेयं.साहं पडिवज्जिऊण ते सरणं । पव्वइया खायजसा.उत्तमगणधारया जाया ॥४॥ एक्कत्तो सुयविरहो, मरणं च सहोयरस्स अन्नत्तो । घणसोयमहावत्ते, रामो, दुक्खण्णवे पडिओ ॥४२॥ रामस्स पिया पुत्ता, पुत्ताण उ वल्लहो य सोमित्ती । विरहे तस्स नराहिव!, रामो अइदुक्खिओ जाओ ॥४३॥ एवं कम्मनिओगे, संपत्ते सव्वसंगए बन्धुजणे । सोगं वेरग्गसमं, जायन्तिह विमलचेट्ठिया सप्पुरिसा ॥४४॥
॥ इइ पउमचरिए लवणं-ऽकुसतवोवणपवेसविहाणं नाम दसुत्तरसयं पव्वं समत्तं ॥
चिन्तयतो यः सुरैरपि संग्रामे लक्ष्मणोऽजितपूर्वः । बलवीर्यसमर्थोऽपि हु स कथं कालारिणा निहतः ॥३८॥ किं वानेन क्रीयते कदलीस्तम्भ इव साररहितेन । देहेन दुःखदुर्गतिकरेण भोगाभिलाषीणाम् ? ॥३९॥ गर्भवसते भॊतौः पितरं नत्वा परमसंवेगौ । द्वावपि महेन्द्रोदयमुद्यानं प्रस्थितौ धीरौ ॥४०॥ अमृतरसनामधेयं साधुं प्रतिपद्य तौ शरणम् । प्रव्रजितौ ख्यातयशसावुत्तमगुणधारकौ जातो ॥४१॥ एकतः सुतविरहो मरणं च सहोदरस्यान्यतः । घनशोकमहावर्ते रामो दुःखार्णवे पतितः ॥४२॥ रामस्य प्रियाः पुत्राः पुत्रेभ्यस्तु वल्लभश्च सौमित्रिः । विरहे तस्य नराधिप ! रामोऽतिदुःखितो जातः ॥४३॥ एवं कर्मनियोगे संप्राप्ते सर्वसंगते बन्धुजने । शोकं वैराग्यसमं जायन्ते इह विमलचेष्टिताः सत्पुरुषाः ॥४४||
॥इति पद्मचरिते लवणाकुशतपोवनप्रवेशविधानं नाम दशोत्तरशतं पर्वं समाप्तम् ॥
१. ०थम्भं व सा०-मु० । २. ०मसंविग्गा-प्रत्य० ।
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
