________________
देवत्ता, चइऊणं गोयमा!ऽऽसडो । रासहत्ताएँ तिरिच्छेसुं, नरिंदघरमागओ॥४॥ निश्चं तत्व बडवाणं, संघट्टणदोसा तहिं । बसणे वाही समुप्पण्णा, किमी एत्य संमुच्छिए ॥५॥ तओ किमिएहिं खजंतो, बसणदेसंमि गोयमा!। मुक्काहारो खिइं लेटे, वियणत्तो ताव साहुणो॥६॥ अदूरेण पवोलेते, दह्रणं जाई सरेत्तु य । निदिउँ गरहिउं आया, अणसणं पडिबज्जिया ॥७॥ कागसाणेहिं खजतो, सुदभावेणं गोयमा !। अरहताणंति सरमाणो, संमं उज्झिय सं तणं ॥८॥ कालं काऊण देविदमहापोससमाणिओ। जाओ तं दिवं इढिं, समणुभोतं तओ चुओ॥९॥ उववन्नो वेसत्ताए, जा(न)सा नियडी ण पयडिया । तओवि मरिऊणं बहू, अंतपंत कुलेऽडिओ ॥ ७० ॥ कालकमेणं महुराए, सिवइंदस्स दियायणो । सुओ होऊणं पडिबुद्धो. सामर्म काउं निवुडो ॥१॥ एवं तं गोयमा ! सिटुं. नियडीपुंजं तु आसडं । जे य सबन्नुमुहमणिए, वयर्ण मणसा विडंबए॥२॥ कोऊहलेणं विसयाणं, ण उणं विसएहिं पीडिए। सच्छंदपायच्छितेण, भमिओ भवपरंपरं ॥३॥ एवं नाऊणमिकपि, सिद्धतिगमालावगं । जाणमाणो हु उम्मम्गं, कुज्जा जे सेविया ण हि ॥४॥ जो पुण सञ्चसुयन्नाणं, अहूं वा वयणपि वा । णच्चा वएज मग्गेणं, तस्स अहो ण बज्झई, एयं नाऊण मगसावि, उम्मग्गं नो पव्वत्तए ॥५॥ ति बेमि, 'भयवं! अकिचं काऊणं, पच्छितं जो करेज वा । तस्स लट्ठयरं पुरओ, जं अकिचं न कुव्वई ? ॥६॥ ताऽजुनं गोयमा ! मिणमो, वयणं मणसावि धारिउं । जहा काउमकत्तव्यं, पच्छित्तेणं तु सुझिहं ॥ ७॥ जो एयं वयणं सोच्चा, सहहे अणुचरेइ वा। भट्टसीलाणं सब्बेसि, सत्यवाहो स गोयमा ! ॥ ८॥ एसो काउंपि पच्छित्तं, पाणसंदेहकारणं। आणाअवराह दीवसिहं, पविसे सलभो जहा ॥९॥ भयवं! जो बलं विरिये, पुरिसयारपरकम । णिगृहंतो तवं चरइ, पच्छित्तं तस्स किं भवे? ॥८०॥ तस्सेय होइ पच्छित्तं, असढभावस्स गोयमा! । जोतं थाम वियाणेत्ता, वेरी सन्तिमवेक्खिया ॥१॥जो चलं चीरियं सत्तं, पुरिसयारं निगृहए । सो सपच्छित्तपच्छितो, सढसीलो नराहमो ॥२॥नीयागोयं दुहं घोरनरए सुक्कोसियट्ठिति । वेदेतो तिरिजोणीए, हिंडेजा चउगईएं सो ॥ ३॥ से भयवं! पावयं कम्म, परं बेइय समुद्धरे । अणणुभूएण णो मोक्ख, पायच्छितेण किं तहिं ? ॥४॥ गोयमा! वासकोडीहिं, जं अणेगाहिं संचियं । तं पच्छित्तस्वीपुढे, पार्व तुहिणं व विलीयइ॥५॥ घणघोरंधयारतमतिमिस्सा, जह सूरस्स गोयमा ! । पायच्छित्तरविस्सेयं, पावं कर्म पणस्सए ॥६॥णवरं जड़ तं पच्छितं, जह भणियं तह समुद्धरे। (बलबीरिय) असढ़भावो अणिगृहियपरिसयारपरकमे ॥७अन्नं च काउ पच्छितं, सबथेवं णमणुचरे जो। दरद्धियसल्ला यऽपेसो, दीहं चाउपगइयं अडे ॥८॥ भयवं! कस्सालोएजा?, पच्छिल को ला व देज वा ?। कस्स व पच्छित्तं देजा?, आलोयावेज या कहं ? ॥ ९॥ गोयमालोयणं ताव, केवलीणं बहूसुचि । जोयणसएहिं गंतूण, मुद्धभावेहि दिजए ॥९०॥ चउनाणीणं तयाभावे, एवं ओहि मईसुए। जस्स विमलयरे तस्स, तारतम्मेण दिजई॥ १॥ उस्सगं पन्नवितस्स, उस्सग्गे पट्ठियरस य । उस्सग्गाहणो वेव, समभावंतरहि णं ॥२॥ उवसंतस्स दंतस्स, संजयस्स तवस्सिणो। समितीगुत्तिपहाणस्स, दढचारित्तस्सासढभाविणो ॥३॥ आलोएजा पडिच्छेजा, दिजा दाविज वा परं। अहन्निसं तदुदिई, पायच्छित्तं अणुचरे ॥४॥ से भयवं! कित्तिर्य तस्स, पच्छित्तं हवइ निच्छियं?। पायच्छित्तस्स ठाणाई, केवइयाइं? कहेहि। गुणं ॥६॥ एका पावइ पच्छित्तं, जइ सुसीला दृढव्वया । अह सीलं विराहेजा, ता तं हवइ सयगुणं ॥७॥ तीए पंचेंदिया जीवा, जोणीमज्झे निवासिणो। सामगं नव लक्खाई, सचे पासंति केवली ॥८॥ केवलनाणस्स ते गम्मा, णोऽकेवली ताई पासती । ओहिनाणी बियाणेए, णो पासे मणपजवी ॥९॥ता पुरिसं संघटुंती, कोण्हगंमि तिले जहा। सधेसु सुसुरावेइ, रंतु मत्ता महमि(न्ति)या॥१००॥ चंकम्मतीइ गाढाई, काइयं बोसिरंतिया। वावाइजाय दो तिनि, सेसाई परियावई ॥१॥ पायच्छित्तस्स ठाणाई, संखाईयाई गोयमा !। अणालोइतोह एकपि, ससलमरणं मरे ।। २॥ सयसहस्सनारीणं, पोहूं फालिनु निग्घिणो । सत्तट्ठमासिए गब्भे, चडफडते णिगितई ॥३॥ जं तस्स जत्तियं पावं, तित्तियं तं नवं गुणं । एकसि स्थीपसंगेणं, साहू बंधेज मेहुणे ॥४॥ साहुणीए सहस्सगुणं, मेहुणेकसि सेविए। कोडीगुणं तु विजेणं, तइए बोही पणस्सई ॥५॥ जो साहू इस्थियं दटुं, विसयट्टो रामेहिई। बोहिलामा परिभट्ठो, कहं वराओ स होहीइ ? ॥६॥ अपोहिलाभियं कम्म, संजओ अह संजई। मेहुणे सेविए आऊतेउकाए पबंधई ॥ ७॥ जम्हा तीसुवि एएसु, अवरजातो हु गोयमा ।
उम्मम्ममेव यवहारे, मम्गं निवह सबहा ॥ ८॥ भगवं! ता एएण नाएणं, जे गारत्थी मउक्कडे। रत्तिदिया ण छड्डंति, इत्थीयं तस्स का गई ? ॥९॥ ते सरीरं सहत्थेणं, छिदिऊणं 15 तिलनिलं । अगीए जवि होमंति, तोऽवि सदीण दीसई ॥११०॥ तारिसोवि णिवित्तिं सो. परदारस्स जई करे। सावगधम्म च पालेड, गई पावेइ मजिसमं ॥१॥ भयर्व ! सदारसंतोसे..
जइ भवे मज्झमं गई। ता सरीरेऽवि होमतो, कीस सुद्धि ण पावई ? ॥२॥ सदारं परदारं वा, इत्थी पुरिसो व गोयमा! । रमंतो बंधए पाचं, णो णं भवइ अबंधगो ॥३॥ सावगधर्म जहुतं जो, पाले परदारगं चए। जावजीवं तिविहेणं, तमणुभावेण सा गई ॥ ४॥ णवरं नियमविहूणस्स, परदारगमण(ग)स्स य। अणियत्तस्स भवे बंध, णिवित्तीए महाफलं ॥५॥ ११५० महानिशीथच्छेदसूत्रं, अन्सचा-5
मुनि दीपरबसागर