________________
वारवतीए नगरीए सोमिले नाम माहणे परिवसति अड्डे रिउबेद जाव सुपरिनिट्ठिते यात्रि होत्या, तस्स णं सोमिलमाहणस्स सोमसिरी नामं माहणी होत्था समाल० तस्स णं सोमिलस्स धूता सोमसिरीए माहणीए अत्तया सोमानामं दारिया होत्या सोमाला जाव सुरूचा रुवेणं जाव लावण्णेणं उकिट्टा उकिदुसरीरा याचि होत्या. तते णं सा सोमा दारिया अन्नया कदाई हाता जाव विभूसिया बहूहिं खुजाहिं जाव परिक्खित्ता सतातो गिहातो पडिनिक्खमति ता जेणेव रायमग्गे तेणेव उवा ता रायमग्ांसि कणगतिंदूसएणं कीलमाणी चिट्ठति तेणं काले अरहा अरिनेमी समोसढे परिसा निग्गया, तो णं से कण्हे वासुदेवे इमीसे कहाए लट्टे समाणे व्हाने जाव विभूसिए गयसुकुमालेणं कुमारेणं सद्धि हस्थिधवरगते सकोरंट० छत्ते घरेजमाणेणं सेअवस्थामराहिं उधुवमाणीहिं बारवईए नयरीए मज्झमज्झेणं अरहतो अरिनेमिस्स पायबंदते णिग्गच्छमाणे सोमं दारियं पासति ना सोमाए दारियाए रूयेण य जोवणेण य लावण्णेण य जाब चिन्हिए, नए णं कण्हे० कोटुंबियपुरिसे सहावे ता एवं व गच्छह णं तुम्भे देवाणु ! सोमिलं माहणं जायिना सोमं दारियं गेण्हह ना करतेउरंसि पक्खिवह तो णं एसा गयमुकुमालस्स कुमारस्स भारिया भविस्सति, तते णं कोटुंबिय जाब पक्विवंति, तते णं से कण्हे वासुदेवे वारवतीए मज्झमज्झेणं णिग्गच्छित्ता जेणेव सहसंबवणे उज्जाणे जाव फज्जुवासति तते णं अरहा अरिट्ठनेमी कण्हस्स वासुदेवस्स गयसुकुमालस्स कुमारस्स तीसे य० धम्मकहा, कण्हे पडिगते, तते णं से गयसुकुमाले अरहतो अरि० अंतियं धम्मं सोच्चा जं नवरं अम्मापियरं आपुच्छामि जहा मेहो महेलियावजं जाव बढियकुले, तते णं से कण्हे वासुदेवे इमीसे कहाए लट्टे समाणे जेणेव जयमुकुमाले तेणेव उवागच्छति ता गयसुकुमालं आलिंगति ता उच्छंगे निवेसेति ता एवं व० तुमं ममं सहोदरे कणीयसे भाया तं मा णं तुमं देवाणु ! इयाणि अरहतो० मुंडे जाव पत्रयाहि. अहणं वारवतीए नयरीए महया २ रायाभिसेएणं अभिसिंचिस्सामि, तते णं से गयसुकुमाले कण्हेणं वासुदेवेणं एवं वृत्ते समाणे तुसिणीए संचिति, तए णं से गयमुकुमाले कण्हं वासुदेवं अम्मापियरो य दोच्चपि तच्चपि एवं ब० एवं खलु देवाणु० ! माणुस्सया कामा खेलासवा जाव विष्पजहियता भविस्संति तं इच्छामि णं देवाणुप्पिया! तुभेहिं अग्भणुन्नाये अरहतो अस्ट्रिट अंतिए जाव पवइत्तए, तते णं तं गयसुकुमारं कण्हे वासु अम्मापियरो य जाहे नो संचाएति बहुयाहिं अणुलोमाहिं जाव आघवित्तते ताहे अकामाई चैव एवं वदासी- तं इच्छामो णं ते जाया एगदिवसमवि रज्जसिरिं पासित्तए निक्खमणं जहा महाबलस्स जाव नमाणाते वहा तहा जाव संजमित्तते से गय अणगारे जाते ईरिया जाव गुत्तभयारी, तते णं से गयसुकुमारे जं चैव दिवसं पञ्चतिते तस्सेव दिवसस्स पुवावरण्ह कालसमयंसि जेणेव अरहा अरिट्ठनेमी तेणेव उवा० ता अरहं अरिनेमीं तिक्खुत्तो आयाहिणपयाहिणः बंदति णमंसति ता एवं पदासी- इच्छामि णं भंते! तुम्भेहिं अन्भणुण्णाते समाणे महाकालंसि सुसाणंसि एगराइयं महापडिमं उपसंपजित्ताणं विहरेत्तते, अहामुहं देवाणु !, तते णं से गय० अण० अरहता अरिह अग्भणुन्नाए समाणे अरहं अरिहनेमीं वंदति णमंसति ता अरहतो अरिदृ० अंति० सहसंववणाओ उज्जाणाओ पडिणिकम्वमति ता जेणेव महाकाले सुसाणे तेणेव उवागते त्ता थंडिलं पडिलेहेति त्ता उच्चारपासवणभूमिं पडिलेहेति ता ईसिंपन्भारगएणं कारणं जाव दोवि पाए साह एगराई महापडिमं उवसंपज्जित्ताणं विहरति, इमे य णं सोमिले माहणे सामिधेयस्स अड्डाते बारवतीओ नगरीओ बहिया पुवणिग्गते समिहातो य दम्भे य कुसे य पत्तामोडं च गेहति ता ततो पडिनियत्तति ता महाकालस्स साणस्स अदूरसामंतेणं बीईवयमाणे २ संझाकालसमयंसि पत्रिरलमणस्संसि गयमुकुमाल अणगारं पासति ता तं वेरं सरत ना आसुरुते एवं व० एस णं भो से गयमूमाले कुमारे अप्पत्थिय जाव परिवजिते जे णं मम धूयं सोमसिरीए भारियाए अत्तयं सोमं दारिय अदिदासपइयं कालवत्तिणि विप्पजहेत्ता मुंडे जाव पव्वतिते तं सेयं खलु मर्म गयसुकुमालस्स कुमारस्स वेरनिज्जायणं करेत्तते, एवं संपेहेति त्ता दिसापडिलेहणं करेति ता सरसं मट्टियं गेण्हति त्ता जेणेव गयमृमाले अणगारे तेणेव उवा० त्ता गयम्मालस्स कुमारस्स मत्थए मट्टियाए पालि बंध ता जलतीओ चिययाओ फुल्डियकिंसुयसमाणे खयरंगारे कलेणं गेण्हइ ता गयसूमालस्स अणगारस्स मत्थए पक्खिवति ता भीए तओ विप्पामेव अपकमद ता जामेव दिसं पाउन्भूते० तते णं तस्स गयमूमालस्स अणगारस्स सरीरयंसि वेयणा पाउन्भूता उज्जला जाव दुरहियासा, तते णं से गय० अणगारे सोमिलस्स माहणस्स मणसावि अप्पदुस्समाणे त उज्जलं जाय अहियासेति, तए णं तस्स गय० अण ते उज्जलं जाव अहियासेमाणस्स सुभेणं परिणामेणं पसत्यज्झवसाणेणं तदावरणिजाणं कम्माणं वएणं कम्म श्यत्रिकिरणकर अपुत्रकरण अणुपविट्ठस्स अणुत्तरे जात्र केवलवरनाणदंसणे समुप्पण्णे, ततो पच्छा सिद्धे जावप्पहीणे, तत्थ णं अहासंनिहितेहिं देवेहिं सम्मं आराहितंतिकट्टु दिवे सुर भिगंधोद बुट्टे दसवने कुसुमे निवाडिते चेलुक्वेवे कए दिने य गीयगंधवनिनाये कए याचि होत्था, तते णं से कण्हे वासुदेवे कई पाउप्पभायाते जाव जलते व्हाते जाव विभूसिए हत्थिखंधवरगते सकोरेंटमइदामेणं छत्ते घरेज सेयवरचामराहिं उद्धुवमाणीहिं महयाभडचडगरपहकरवंदपरिक्खिते चारवतिं णगरिं मज्संमज्झेणं जेणेव अरहा अरिङ० तेणेव ५०५ अन्तदशांगं -३
मुनि दीपरत्नसागर