________________
तेणेव उवांगच्छइ त्ता सेत्तुजं पवयं दुरुहंति त्ता जाव कालं अणवकखमाणा विहरंति, तते णं ते जुहिटिङपामोक्खा पंच अणगारा सामाइयमातियातिं चोइस पुवाई० बहाण यासाणि दोमासियाए संलेहणाए अत्ताणं झोसित्ता जस्सट्टाए कीरति णग्गभावे जाव तमट्ठमाराहेति त्ता अणते जाब केवलवरणाणदंसणे समुप्पन्ने जाव सिद्धा। १३६। तते णं दोवती अज्जा सुखयाणं अजियाणं अंतिए सामाइयमाइयाई एक्कारस अंगाति अहिजति त्ता बहूणि वासाणि मासियाए सलेहणाए. आलोइयपडिकंता कालमासे कालं किचा वंभलोए उववन्ना, तत्थ णं अत्येगतियाणं देवाणं दस सागरोवमाई ठिती प० तत्थ णं दुबतिस्स देवस्स दस सागरोवमाई ठिती पन्नत्ता, से गं भंते ! दुवए देवे ततो जाव महाविदेहे वासे जाव अंतं काहिति, एवं खलु जंबू ! समणेणं सोलसमस्स० अयमढे पण्णत्तेत्तिवेमि । १३७॥ इति अवरकंकज्झयणं १६॥ जति णं भंते! समणेणं भगवया महावीरेणं जाव संपत्तेणं सोलसमस्स णायज्झयणस्स अयमढे पण्णत्ते सत्तरसमस्स णं णायज्झयणस्स के अढे पन्नते?,एवं खलु जंबू ! तेणं कालेणं० हस्थिसीसे नयरे होत्था वण्णओ, तत्थ णं कणगकेऊ णाम राया होत्था वण्णओ, तत्य णं हत्यिसीसे णयरे वहवे संजुत्ताणावावाणियगा परिवसंति अड्ढा जाव बहुजणस्स अपरिभूया यावि होत्या, तते णं तेसिं संजुत्ताणावावाणियगाणं अन्नया एगयओ जहा अरहण्णओ जाव लण्णसमुहं अणेगाई जोयणसयाई ओगाढा यावि होत्या, तते णं तेसिं जाव बहूणि उप्पातियसयातिं जहा मागंदियदारगाणं जाव कालियवाए य तत्थ सम्थिए, तते णं सा णावा तेणं कालियवाएणं आघोलिजमाणी२ संचालिनमाणी २ संखोहिज्जमाणी २ तस्थेव परिभमति, तते णं से णिजामए णडमतीते णहसुतीते णट्ठसणे मूढदि. साभाए जाए यावि होत्या, ण जाणइ कयरं देस वा दिसं वा विदिसं वा पोयवहणे अवहितत्तिकटु ओहयमणसंकप्पे जाव झियायति, तते णं ते बहवे कुच्छिधारा य कण्णधारा य गम्भिलगा य संजुत्ताणावावाणियगा य जेणेव से णिज्जामए तेणेव उवा. त्ता एवं व०- किन्नं तुमे देवा० ओहयमणसंकप्पा जाव झियायह?, तते णं से णिज्जामए ते बहवे कुच्छिधारा य० एवं व०-एवं खलु देवा०! णट्ठमतीते जाव अवहिएत्तिकटु ततो ओहयमणसंकप्पे जाव झियामि, तते णं कण्णधारा० तस्स णिज्जामयस्स अंतिए एयमटुं सोचा णिसम्म भीया. व्हाया कयचलिकम्मा करयल• बहुणं इंदाण य खंधाण य जहा मछिनाए जाव उवायमाणा २ चिटुंति, तते णं से णिजामए ततो मुहुत्तंतरस्स लद्धमतीते. अमूढदिसाभाए जाए यावि होत्या. तते णं से बहवे कुच्छिधारा य एवं व० एवं खलु अहं देवा०! लद्धमतीए जाव अमूढदिसाभाए जाए, अम्हे णं देवा! कालियदीवंतेणं संवृद्धा, एस णं कालियदीचे आलो. कति, तते णं ते कुच्छिधारा य० तस्स णिजामगस्स अंतिए सोचा हतुट्टा पयक्खिणाणुकूलेणं बाएणं जेणेव कालियदीवे तेणेव उवागच्छति त्ता पोयवहणं लंबेति त्ता एगडियाहिं कालियदीनं उत्तरंति, तत्थ णं बहवे हिरण्णागरे य सुवण्णागरे य रयणागरे य वइरागरे य, बहवे तत्थ आसे पासंति, किं ते?, हरिरेणुसोणिसुत्तगा आईण वेढो, तते णं ते आसा ते वाणियए पासंति तेसिं गंध अग्घायंति त्ता भीया तत्था उधिग्गा उधिगमणा ततो अणेगाई जोइणातिं उम्भमंति, ते णं तत्थ पउरगोयरा पउरतणपाणिया निब्भया निविग्गा मुहंसुहेणं
बिहरंति,तए णं संजुत्तानावावाणियगा अण्णमण्णं एवं व०-किण्हं अम्हे देवा! आसेहिं ?,इमे य णं बहवे हिरण्णागरा य सुवण्णागरा य रयणागरा य वइरागरा य तं सेयं खलु अम्हे 51 हिरण्णस्स य सुवण्णस्स य रयणस्स य वइरस्स य पोयवहणं भरित्तएत्तिकटु अनमजस्स एयमढे पडिसुर्णति त्ता हिरण्णस्स य सुवण्णस्स य रयणस्स य वइरस्स य तणस्स य अण्ण
स्स य कट्ठस्स य पाणियस्स य पोयवहणं भरेंति त्ता पयक्खिणाणुकूलेणं वाएणं जेणेव गंभीरपोयवहणपट्टणे तेणेव उत्ता पोयवर्ण लंचंति ता सगडीसागडं सजेति त्ता तं हिरणं जाव वइरं च एगट्ठियाहि पोयवहणाओ संचारैति त्ता सगडीसागडं संजोइंति त्ता तेणेव हत्यिसीसए नयरे तेणेव उवा० सा हस्थिसीसयस्स नयरस्स बहिया अम्गुजाणे सत्वणिवेसं करेंति त्ता सगडीसागडं मोएंति त्ता महत्थं जाव पाहुडं गेहति त्ता हस्थिसीसं च नगरं अणुपविसंति त्ता जेणेव कणगकेऊ तेणेव उना जाच उवणेति, नते णं से कणगकेऊ नेसिं संजुत्ताणावावाणियगाणं तं महत्थं जाव पडिच्छति । १३८ । ते संजुत्ताणावावाणियगा एवं 4०- तुम्भे णं देवा ! गामागर जाव आहिंडह लवणसमुहं च अभिवणं० पोयवहणेणं
ओगाहह तं अस्थि याई केइ भे कहिंचि अच्छेरए दिट्ठपुढे ?, तते णं ते संजुत्ताणावावाणियगा कणगकेउं एवं व०-एवं खलु अम्हे देवा! इहेव हस्थिसीसे नयरे परिवसामो नं चेव जाब कालियदीवंतेणं संबूढा, तत्थ णं वहवे हिरण्णागरा य जाव बहवे तत्थ आसे, किं ते?, हरिरेणु जाव अणेगाई जोयणाई उम्भमंति, तते णं सामी ! अम्हेहिं कालियदीवे ते आसा अच्छेरए दिट्टपुत्रे, तते णं से कणगकेऊ तेसि संजत्तगाणं अंतिए एयमट्टं सोचा ते संजुत्तए एवं व०- गच्छह णं तुम्भे देवा ! मम कोडुंबियपुरिसेहिं सदि कालियदीचाओ ते आसे आणेह, तते णं से संजुत्ता कणगकेउं एवं व०-एवं सामित्तिकटु आणाए विणएणं वयणं पडिसुर्णेति, तते णं कणगकेऊ कोडुबियपुरिसे सहावेति त्ता एवं व० गच्छह णं तुम्भे देवा० ! संजुतएहिं सदि कालियदीवाओ मम आसे आणेह, तेवि पडिसुणेति, तते णं ते कोकुंबिय सगडीसागढं सजेति त्ता तत्थ णं बहूणं वीणाण य बलकीण य भामरीण य कच्छभीण य भंभाण य छब्भामरीण य विचित्तवीणाण य अनेसिं च बहूणं सोतिदियपाउग्गाणं दवाणं सगडीसागडं भरेंति त्ता चहूणं किण्हाण य जाव सुकिरडाण य कट्ठकम्माण य० गंथि- (११९) ४७६ ज्ञानधर्मकथांग -१७
मुनि दीपरत्नसागर
2902