________________
( ४४ ) श्रात्मविभ्रमजं दुःखमात्मज्ञानात्प्रशाम्यति । नायतास्तत्र निर्वान्ति कृत्वाऽपि परमं तपः ॥ ४२ ॥
तस्मिन्नष्ठे किं नवतीत्याह । भात्मेति । आत्मविजं आत्मनो विभ्रमोऽनात्मनि शरीरादावात्मेति ज्ञानं तस्माजातं यत् दुःखं तत् प्रशाम्यति । कस्मात् । श्रात्मज्ञानात् । शरीरादिभ्यो भेदेनात्मस्वरूपसंवेदनात् । ननु दुर्धरतपोऽनुष्ठानान्मुक्तिसिदेरतस्तदुःखोपशमो भविष्यतीति वदन्तं प्रत्याह । नेत्यादि । तत्र श्रात्मस्वरूपे अयताः प्रयत्नपराः निर्वान्ति निर्वाणं गनन्ति सुखिनो वा जवन्ति न । किं कृत्वाऽपि - तत्वाऽपि । किं तत् । परमं तपः । दुर्धरानु
Jain Educationa International For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org