________________
चढावीने, तुं खोवे कां निज गम रे ॥ किहां सुणिया शाह शिरोमणी, ए करतां जुमा काम रे॥मो॥१०॥ फिट लाजे नहीं कां बोलतो, अणडंति एम गमार रे॥जो होंस होये राउल नणी, तो जर आवीयें ए वार रे ॥ मो० ॥ ११॥अति काठगे उत्तर श्म दी उ, शेवें करी कपट जिवार रे॥ ते पंथिक निरास प को ग्रही, कोप्यो अति जोर तिवार रे ॥मो० ॥ १२॥ कांश साची सीखामण यूं हवे, श्म बोल्यो तेणीवार रे ॥एक विद्या बगेमी थंजणी, ते थंच्या घरने बार रे॥ ॥ मो० ॥ १३ ॥ तव संधे संधे बंधित थया, न खिसे त्यांथी तिल मात रे ॥ बिडं चित्र लिखित परें थिर रह्या, मन मांदे घणुं अकुलात रे ॥ मो॥ १४ ॥ तेह ऊठी चल्यो परदेशियो, फुःखजाल बंधाणा बेद रे॥ श्हां चोथी ढाल सोहामणी, श्म कांतिविजय कही एह रे ॥ मो॥ १५ ॥
॥ दोहा शोरठी ॥ ॥ सोचें सूधा शेठ, बेहु ऊना बारणे ॥ दैवें दीधी वेठ, पेट मसली पीमा करी ॥ १॥ श्राव्या लोक थ नेक, थंन जिशा थिर देखीने॥तरिया बल बेक, श्म बोले अचरिज नरया ||॥सुणतां लोक सुजाण ॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
