________________
(३०)
सार निपाई, सागर देव प्रजावें रे ॥ नोतरुं देवा नृप दरबारें, हरिबल पोतें जावे रे ॥ ख० ॥ २ ॥ श्राय द करि निज श्रासन थापे, हरिबलने नृप हेतें रें ॥ मदनवेग कहे हरिबलने, तुमें बो जीवन जेते रे ॥ ॥ ख० ॥ ३ ॥ तव नृपने हरिबल कर जोडी, नांखे सांजलो स्वामी रे || हुं सेवक बुं तुम पद केरो, तुमें मुज अंतरजामी रे ॥ ख० ॥ ४ ॥ तुमथी महोटा थावं में महोटा, तुमें बो वंबित पोटा रे ॥ तुमें बो गिरुवा सायर पेटा, तुम नजरें थानं घेटा रे ॥ ख० ॥ ॥ ५ ॥ तुम शिर महोटो बे परमेसर, जगशिर प्रभु तुमें सहुना रे ॥ तुमें बो जगमें कर्ता हर्ता, शुं कहीये किं बहुना रे ॥ ख० ॥ ६ ॥ इणिपरें मीठे वचने नृपने, रीजची हरिबल बोले रे | अरज सुणो एक प्रभुजी अमारी, नोतरुं वचन ते खोले रे ॥ ख० ॥ ७ ॥ नग र सहित तुमें राज पधारो, यम घरे जोजन करवा रे ॥ हुं व्यो बुं तेडवा सारु, तुमने जमण याचर वा रे ॥ ख० ॥ ८ ॥ तव हरखित थइ नृप परिवारें, हरिबल मंदिर यावे रे ॥ सोवन थाल कचोलां मां मी, निजस्त्री पासें परसावे रे || ख० ॥ ए ॥ कुमरी नवनवा शणगार पेहरी, नृपने जोजन प्रीसे रे ॥ ह
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org