________________
९१. सो चेव उक्कोसकालट्ठितिएसु उववण्णो
९१. तेहिज सन्नी मनुष्य ही, उत्कृष्ट काल नी तेह ।
स्थितिक नै विषे ऊपनों, तिरि पंचेंद्री विषेह ।। ९२. जघन्य अने उत्कृष्ट थी, तीन पल्योपम ताय ।
आयुवंत विषे ऊपजै, तृतीये गमक कहाय ॥ ९३. वक्तव्यता तसु सर्व ही, पूर्ववत कहिवाय । ___णवरं इतरो विशेष छ, सांभलजो चित ल्याय ।। ९४. जघन्य थकी अवगाहना, पृथक आंगुल पेख ।
उत्कृष्टी धनु पांचसौ, वारू न्याय अवेख ॥
९२. जहण्णेणं तिपलिओवमट्टितीएसु, उक्कोसेण वि
तिपलिओवमट्टितीएसु, ९३. सच्चेव वत्तव्बया, नवरं
९४. ओगाहणा जहणेणं अंगुलपुहत्तं, उक्कोसेणं पंच
धणुसयाई।
सोरठा ९५. इह वचनेज कहेह, आंगुल पृथक आदि मनु ।
काल करी उपजेह, उत्कृष्ट स्थितिक मैं विषे॥
९५. अनेनेदमवसितम् - अंगुलपृथक्त्वाद्धीनतरशरीरो मनुष्यो नोत्कृष्टायुष्केषु तिर्यसूत्पद्यते,
(वृ० प०८४१, ८४२) ९६. ठिती जहणणेणं मासपुहत्तं, उक्कोसेणं पुवकोडी।
एवं अणुबंधो वि।
९६. *स्थिति जघन्य जे मनुष्य नीं, पृथक मासज पेख ।
उत्कृष्ट पूर्व कोड़ नी, अनुबंध पिण इम लेख ।
सोरठा ९७. इह वचनेज कहेह, पृथक मासज आदि मन् ।
काल करी उपजेह, उत्कृष्ट स्थितिक तिरि विषे॥
९७. अनेनापि मासपृथक्त्वाद्धीनतरायुष्को मनुष्यो नोत्कृष्टस्थितिषु तिर्यसूत्पद्यत इत्युक्त,
(वृ० प० ८४२) ९८. भवादेसेणं दो भवग्गहणाई,
९८. 'भवादेश करि ने तिको, बे भव ग्रहण करेह ।
धुर भव सन्नी मनुष्य नों, द्वितीय युगल तिरि लेह ॥ ९९. काल आश्रयी जघन्य थी, मनु स्थिति पृथक मास ।
तीन पल्योपम नी वली. युगल तिरि भव तास ।। १००. उत्कृष्ट अद्धा बिहुं भवे, मनु भव पूर्व कोड़।
तीन पल्योपम तिरि भवे, युगल तणी स्थिति जोड़। १०१. सेवै कालज एतलो, ए गति-आगति काल ।
ओघिक ने उत्कृष्ट गमो, दाख्यो तृतीय दयाल ।। १०२. तेहिज सन्नी मनुष्य हो, आपणपैज कहेह ।
जघन्य काल स्थितिक थई, ऊपनों तिरि-पं. विषेह ।। १०३. जिमज सन्नी पं.-तिरि तणां, तिरि प'चेंद्री विषेह ।
ऊपजता ने लद्धी कही, मध्यम त्रिण गमकेह ।।
९९. कालासेणं जहण्णेणं तिण्णि पलिओवमाई मास
पुहत्तमभहियाई, १००. उक्कोसेणं तिणि पलिओवमाइं पुष्वकोडीए अन्भ
हियाई, १०१. एवतियं कालं सेवेज्जा, एवतियं कालं गतिरागति करेज्जा ३।
(श० २४१२७८) १०२. सो चेव अप्पणा कालट्ठितीओ जाओ,
१०३. जहा सण्णिपंचिदियतिरिक्खजोणियस्स पंचिदिय
तिरिक्खजोणिएसु उववज्जमाणस्स मज्झिमेसु तिसु
गमएसु १०४. वत्तव्वया भणिया एस चेव एयस्स वि मज्झिमेसु
तिसु गमएसु निरवसेसा भाणियब्वा, १०५. नवरं-परिमाणं उक्कोसेणं संखेज्जा उववति । सेसं तं चेव ४-६ ।
(श० २४।२७९)
१०४. वक्तव्यता सह जे कही, तेह सर्व ही जोय ।
एहने पिण मध्यम त्रिण गमे, सगली भणवी सोय ।। १०५. णवरं इतरो विशेष छै, जे परिमाणज ताय । उत्कृष्ट संखेज ऊपजे, शेष तिमज कहिवाय ।।
सोरठा १०६. तिरि पचेंद्री मांय, ऊपजतां सन्नी तिरि ।।
तिहां परिमाण कहाय, उत्कृष्ट असंख ऊपजै ।।
१०६. तत्र परिमाणद्वारे उत्कर्षतोऽसङ्ख्य यास्ते उत्पद्यन्ते इत्युक्त
(वृ० १० ८४२)
*लय : वेग पधारो महल
१५० भगवती जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org