________________
पढम अझयणं
७३५
हीणपुण्णचाउद्दसिया ! सिरि-हिरि-घिइ-कित्ति -परिवज्जिया ! एस णं कूणिए राया आणवेइ.-- पच्चप्पिणाहि णं कूणियस्स रण्णो सेयणगं गंधहत्थि अट्ठारसवंकं च हारं, वेहल्लं च कुमारं पेसेहि अहवा जुद्धसज्जे चिट्ठाहि । एस णं कूणिए राया सबले सवाहणे सखंधावारे णं जुद्धसज्जे इह हव्वमागच्छइ ।।
११६. तए णं से दूए करयलपरिग्गहियं दसनह सिरसावत्तं मत्थए अंजलि कटु तहेव जाव' जेणेव चेडए राया तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता करयल परिग्गहियं सिरसावत्तं मत्थए अंजलि कटु जएणं विजएणं वद्धावेइ', वद्धावेत्ता एवं वयासी- एस णं सामी ! ममं विणयपडिवत्ती, इमा कूणियस्स रणो आणत्ती चेडगस्स रपणो बामेणं पाएणं पायपीढं अक्कमइ, अक्कमित्ता आसुरुत्ते कुतग्गेण लेहं पणावेई', "पणावेत्ता चेडगं रायं एवं वयासी -हंभो चेडगराया ! अपत्थियपत्थगा! दुरंत-पंत-लक्खणा ! हीणपुण्णचाउइसिया ! सिरि-हिरि-धिइ-कित्ति-परिवज्जिया ! एस णं कूणिए राया आणवेइ-- पच्चप्पिणाहि णं कूणियस्स रणो सेयणगं गंधहत्थि अट्ठारसवंकं च हारं, वेहल्लं च कुमार पेसेहि अहवा जुद्धसज्जे चिट्ठाहिं । एस णं कणिए राया सबले सवाहणे° सखंधावारे गं इह हव्वमागच्छइ ।।
११७. तए णं से चेडए राया तस्स दूयस्स अंतिए एयमठे सोच्चा निसम्म आसुरुत्ते जाव तिवलियं भिउडि निलाडे साहटु एवं क्यासी न अप्पिणामि णं कुणियस्स रण्णो सेयणगं गंधहत्थि अट्ठारसवंकं च हारं, वेहल्लं च कुमारं नो पेसेमि । एस णं जुद्धसज्जे चिट्ठामि । तं दूयं 'असक्कारिय असम्माणिय अवद्दारेणं निच्छुहावेइ ।
११८. [तए णं से दुए चेडएणं रण्णा असक्कारिय असम्माणिय अवहारेणं निच्छढे समाणे जेणेव कूणिए राया तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता करयलपरिग्गहियं दसनहं सिरसावत्तं मत्थए अंजलि कटु जएणं विजएणं वद्धावेइ, वद्धावेत्ता कुणियं रायं एवं वयासी-चेडए राया न अप्पिणइ सेयणगं गंधहत्थि जाव अवद्दारेणं निच्छुहावेइ" ? ] ॥
११६. तए णं से कूणिए राया तस्स दूयस्स अंतिए एयमद्रु सोच्चा निसम्म आसुरुत्ते'२ कालादीए" दस कुमारे सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी- एवं खलु देवाणुप्पिया ! वेहल्ले कुमारे ममं असंविदिते ण सेयणगं गंधहत्थि अट्ठारसवंक हारं अंतेउरं सभंडं च
१. उ० १११०८; राय० सू० ६८१-६८३ । २. सं० पा०... करयल जाव वद्धावेत्ता । ३. इयाणि (ग)। ४. पू०-- उ० ११२२॥ ५. पणामेइ (क)। ६. सं० पा०- तं चेव सखंधावारे । ७. उ० १।२२। ८. असक्कारितं असम्माणित (क,ख,ग) । ६. निच्छुभावेइ (क) । १०. उ० ११११७ ।
११. ११६ सूत्रे 'तस्स दूयस्स अंतिए एयमलैं
सोच्चा इति पाठोस्ति, किन्तु दूतस्य पुनरागमनस्य चेटकस्याज्ञप्तेनिवेदनस्य अभिधायक सूत्र केनापि कारणेन विलुप्तमस्ति । तत् 'नायाधम्मकहाओ' १११६।२४६ सूत्रस्य तथा प्रस्तुतागमस्य ११११७ सूत्रस्याधारेण प्रकल्पितमस्ति । 'नायाधम्मकहाओ' ११८।१६० सूत्रे
णापि अस्य समर्थनं जायते । १२. पू०-उ० ११२२ । १३. कालातीए (क)।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org