Vidhi Marg Prapa

SR No.: 003393
Original Sutra Author: N/A
Author: Vinaysagar
Publisher: Prakrit Bharti Academy
Publication Year: 2000
Total Pages: 186
Language: Hindi, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Ritual, & Vidhi
File Size: 12 MB

Page 144

विधिप्रपा।
लज्जाइ गारवेण व बहुस्सुयमएण वावि दुचरियं । जे न कहंति गुरूणं न हु ते आराहगा हुति ॥५०॥ न वि तं सत्यं च विसं च दुप्पउत्तो व कुणइ वेयालो । जं कुणइ भावसल्लं अणुद्धियं सव्वदुहमूलं ॥५१॥
आकंपइत्ता अणुमाणइत्ता जं दिहें वायरं च सुहुमं वा । . छण्णं सदाउलयं बहुजणअवत्ततस्सेवी ॥५२॥ एयदोस विमुकं पइसमयं वड्डमाणसंवेगो।। आलोइज्ज अकजं न पुणो काहं ति निच्छइओ ॥५३ ॥ जो भणइ नत्थि इण्हि पच्छित्तं तस्स दायगो वावि । सो कुबइ संसारं जम्हा सुत्ते विणिदिलं ॥ ५४॥ सचं पि य पच्छित्तं नवमे पुर्वमि तइयवत्थुमि । तत्तो चि य निजूढो कप्प-पकप्पो य ववहारो॥५५॥ ते चिय धरंति अज्जवि तेसु धरंतेसु कह तुम भणसि । वुच्छिन्नं पच्छित्तं तदायारो य जा तित्थं ॥५६॥-दारं ५। कयपावो विमणुस्सो आलोइय निंदिय गुरुसगासे। होइ अइरेगलहुओ ओहरियभरो व भारवहो ॥ ५७ ॥ आलोइए गुणा खलु वियाणओ मग्गदसणा चेव । सुहपरिणामो य तहा पुणो अकरणम्मि ववहारो॥५८॥ निवियपावपंका सम्म आलोइउं गुरुसगासे।। पत्ता अणंतजीवा सासयसुक्खं अणाबाहं ॥ ५९॥-दारं । आलोयणमिइ दाउं पडिच्छिउं गुरुविइन्नपच्छित्तं । दाऊण खमासमणं भूनिहियसिरो इमं भणइ ॥ ६॥ छउमत्थो मूढमणो कित्तियमित्तं पि संभरइ जीवो। इम्हि जं न सरामी मिच्छामि दुक्कडं तस्स ॥ ६१ ॥ तत्तो गुरुभणियतवं पच्छित्तविसोहणत्थमणुचरह । उववासंबिलनिविय-एगासणपुरिमकाउस्सग्गेहिं ॥ ६२॥ इगभत्तपुरिमनिवियंबिलेहिं चउ बार ति दुहिं उववासो। सज्झायदुसहसेहि य काउस्सग्गे च उज्जोया ॥ ६३ ॥ आलोयणगहणविही पुवायरियप्पणीयगाहाहिं। .
इय एस गिहत्थाणं जिणपहसूरीहिं अक्खाओ॥ ६४ ॥ t"आवर्जितः सन्नाचार्यः स्तोकं प्रायश्चित्तं मे दास्यति-इत्याचार्य वैयावृत्त्यादिनाऽकंप्य आवर्ण्य । अनुमान्य अनुमान कृत्वा लघुतरापराधनिवेदनादिना मृदुदंडप्रदायकत्वादिखरूपमाचार्यस्याकलय्य, एवं यदाचार्यादिनाऽदृष्टमपराधजातं तदालोचयति, नापरम् । बादरमेव वालोचयति न सूक्ष्मम्। तत्रावज्ञापरत्वात् सूक्ष्ममेवालोचयति न बादरम्। यः किल सूक्ष्ममेवालोचयात स कथं बादरं नालोचयेदित्याचार्यस्य प्रत्यायनार्थम् । छन्नं प्रच्छन्नमालोचयति लजालुतादिना, यथा स्वयमेव शृणोति न गुरुः। तथैवाव्यक्तवचनेनालोचयतीत्यर्थः । शब्दाकुलं यथा भवत्येवमगीतार्थादीनपि श्रावयति । बहुजनं एकस्यापराधपदस्य बहुभ्यो निवेदनम् । अव्यक्तमिति अव्यक्तस्यागीतार्थस्य गुरोर्यघोषालोचनम् । तस्सेवि ति यमपराधं शिष्यस्य आलोचयिष्यात तमेवासेवते यो गुरुस्तस्मै यदालोचनम् ।
www.jainelibrary.org |