________________
१४६
अज्झवसाय-विसेसं तं पडुच्चा केइ तारिसं ॥
मूं. (३२२) पुणो वि पुढविमाईसुं ममंती ते दु-ति-चउरो पंचिंदिएसु वा । तं तारिसं महा-दुक्खं सुरोद्दं घोर-दारुणं ।। चउगइ संसार- कंतारे - अनुहमाणे सुदूसहं । भवकाय-द्वितीए हिडंते सव्वजोणीसु गोयमा ॥
मू. (३२३)
मू. (३२४) चिट्ठति संसरेमाणे जम्म- जर मरण - बहु वाहि वेयणा-रोग-सोग- दारिद्द-कलहमक्खाण-संताव-गब्यवासादि- दुक्खसंधुक्किए तप्पुव्वसल्ल-दोसेण निच्चाणंद-महूसव-धाम-जोग. अट्ठारस - सीलंग- सहस्साहिट्ठियस्स सव्वासुह-पावकम्मट्ठ- रासि निद्दहण-अहिंसा लक्खण-समण. धम्मस्स बोहिं नो पार्विति ।
मू. (३२५)
मू. (३२६)
मू. (३२७)
पू. (३२८)
यू. (३२९)
पू. (३३०)
पू. (३३१)
मू. (३३२)
पू. (३३३)
महानिशीथ - छेदसूत्रम् - २/३/३२१
अवसाय - विससं तं पडुच्चा केई तारिसं । पोग्गल - परियट्टलक्खेसुं बोहिं कह कह वि पावए । एवं सुदुल्लाहं बोहिं सव्व- दुक्ख खयं करं । लद्धूणं जे पमाएजा तयहुत्तं सो पुणो वए ॥ तासुं तासुं च जोनीसुं पुव्वत्तेण कमेण उ । पंथेण तेनई चेव दुक्खे ते चेव अनुभवे ॥ एवं भव-काय द्वितीए सव्व-भावेहिं पोग्गले । सव्वे सपज्जवे लोए सव्व वन्नंतरेहिय ॥ गंधत्ताए रसत्ताए फासत्ताए संठाणत्ताए । परिणामित्ता सरीरेणं बोहिं पावेज वा न वा ॥ एवं वय-नियम-भंगं जे कज्रमाणमुवेक्खए । अह सीलं खंडिजंतं अहवा संजम विराधनं ॥ उम्मग्ग-पवत्तणं वा वि उसुत्तायरणं पि वा । सो वि य अनंतरुत्तेणं कमेणं चउगई भमे ॥ रुसउ तुसउ परो मा वा विसं वा परियत्तउ । भासियव्वा हिया भास सपक्ख गुणकारिया ॥ एवं लद्धामवि बोहिं जइ णं नो भवइ निम्मला । ता संडासव-हारे पगति-ट्ठिय-पएसानुभावियबंधो ॥ नो हासो नो य निज्जरे ॥
मू. (३३४)
एमादी - धोर-कम्मट्ठजालेणं कसियाण भो । सव्वेसिमवि सत्ताणं कुओ दुक्ख-विमोयणं ।। मू. (३३५) पुवि दुक्कय-दुचिन्नाणं दुष्पडिकंताणं नियय-कम्माणं न । अवेइयाणं मोक्खे घोरतवेण अज्झोसियाण वा ॥ अनुसमयं बज्झए कम्मं नत्थि अबंधो उ पाणिणो । मोत्तुं सिद्धे अजोगीय सेलेसी संठिए तहा ॥
For Private & Personal Use Only
मू. (३३६)
Jain Education International
www.jainelibrary.org
