________________
१३८
महानिशीथ-छेदसूत्रम् -१/-१९७ मू. (१९७) ता गोयम भाव-दोसेणं आया वंचिआई परं।
जेणं चउ-गइ-संसारे हिंडए सोक्खेहिं बंचिओ॥ म. (१९८)
एवं नाऊण कायव्वा निच्छिय-दढ-हियय-धीरिया।
मह-उत्तिम-सत्त-कुंतेनं भिंदेयव्वा माया-रक्खसी॥ मू. (१९९) बहवे अनव-भावेणं निम्महिऊणं अनेगहा।
विनयातीहंकुसेणं पुणो मानवाइंदं वसीयरे॥ मू. (२००) मद्दव-मुसलेन ता चूरे वसियरिऊ जाव दूरओ।
दणं कोह-लोहाही-मयरे निंदे संघडे ॥ मू. (२०१) कोहो य मानो यअनिग्गहीया माया य लोभो यपवड्डमाना ।
. चत्तारि एए कसिणा कसाया पायंति सल्ले सुदुरुद्धरे बहुं ।। मू. (२०२) उवसमेन हने कोहं मानं मद्दवया जिने।
मायं चज्जव-भावेणं लोहं संतुट्ठिए जिने। भू. (२०३) एवं निज्जिय-कसाए जे सत्त-भयट्ठाण-विरहिए।
अट्ठमय-विप्पमुक्के य देजा सुद्धालोयणं ।। मू. (२०४) सु-परिफुडं जहावत्तं सव्वं निय-दुक्कियं कहे।
नीसंके य असंखुद्धे निब्मीए गुरु-संतियं ।। मू. (२०५) भूणे मुद्धडगे बाले जह पलवे उज्जु-पद्धरं ।
अवि उप्पन्नं तहा सव्वं आलोयव्वं जहट्ठियं ।। मू. (२०६) जं पायाले पविसित्ता अंतरजलमंतरे इवा।
कय मह रातोंधकारे वा जननीए वि समं भवे ।। मू. (२०७) तंजहवत्तं कहेयव्वं सब्वमन्नं पि निक्खिलं ।
निय-दुक्किय-सुक्कियमादी आलोयंतेहिं गुरुयणे । मू. (२०८) गुरु वि तित्थयर-भणियं जंपच्छित्तं तहिं कहे।
नीसल्ली भवति तं काउण जइ परिहरइ असंजमं ।। मू. (२०९) असंजमं भन्नती पावंतं पावमनेगहा मुने ।
हिंसा असचंचोरिक मेहुणं तह परिग्गहं । मू. (२१०) सदा इंदिय-कसाए यमण-वइ-तनु-दंडे तहा।
एते पावे अछटुंतो नीसल्लो नो यणं भवे ।। मू. (२११) हिंसा पुढवादि-छब्भेया अहवा नव-दस-चोद्दसहाउ।
अहवा अनेगहा नेया काय-भेदंतरेहिणं ॥ मू. (२१२) हिओवदेसं पमोत्तूण सव्वुत्तम-पारमत्थियं ।
तत्त-धम्मस्स सव्वसलं मुसावायं अनेगहा॥ मू. (२१३) उग्गम-उप्पायणेसणया-बायालिसाए तह य पंचेहिं ।
दोसेहिं दूसियंज भंडोवगरण-पानमाहरं॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
ww