________________
___२२१
२२१
अध्ययनं: ६, उद्देशक:
वरं हि मचू सुविसुद्ध-कम्मुणो न यावि नियम भंतूण जीवियं॥ मू. (१०९०) अगीयस्थतदोसेणं गोयमाईसरेण उ।
जंपत्तं तं निसामित्ता लहुं गीयत्यो मुनी भवे ।। मू. (१०९१) से भयवं नो वियाणेहं ईसरो को वि मुनिवरो।
किंवा अगीयत्य-दोसेणं पत्तं देणं कहेहिणे ।। मू. (१०९२) चउवीसिगाए अन्नाए एत्थ भरहम्मि गोयमा ।
पढमे तित्थंकरे जइया विही-पुव्वेण निब्बुडे ।। मू. (१०९३) तइया नेव्वाण-महिमाए कंत-रूवे सुरासुरे ।
निवयंते उप्पयंते दटुं पञ्चंतवासिओ ।। मू. (१०९४) अहो अच्छेरयं अजं मचलोयम्मि पेच्छिमो।
न इंदजालं सुमिणं वा वि दिलृ कत्थई पुणो ।। मू. (१०९५) एवं वीहाऽपोहाए पुव्वं जातिं सरितु सो।
मोहं गंतूण खणमेकंमारुया ऽऽसासिओ पुणो ॥ मू. (१०९६) थर-थर-थरस्स कंपतो निंदिउंगरहिउँचिरं।
अत्ताणं गोयमा धणियं सामन्नं गहिउमुजओ ।। मू. (१०९७) अह पंचमुट्ठियं लोयं जावाऽऽढवइ महायसो।
सविनयं देवया तस्स रयहरणं ताव ढोयई॥ मू. (१०९८) __उग्गं कटुंतवच्चरणं तस्स दह्ण ईसरो।
लोओ पूयं करेमाणो जाव उगंतूण पुच्छई। मू. (१०९९) केणं तं दक्खिओ कत्य उप्पन्नो को कुलो तव ।
सुत्तत्थं कस्स पामूले सासियं हो समञ्जियं ॥ मू. (११००) ___ सो पच्चोगबुद्धो वा सव्वं तस्स वि वागरे।
जाई कुलं दिक्खा सुत्तं अत्थ जह य समज्जियं ।। मू. (११०१) तं सोऊण अहन्नो सो इमं चिंतेइ गोयमा।
अलिय अनारिओ एस लोग दंभेण परिमुसे।। म. (११०२) ता जारिप्तमेस भासेइ तारिसं सो वि जिनवरो।
न किंचेत्थ वियारेण तुहिक्केई वरं ठिए। मू. (११०३) अहवा नहि नहि सो भगवं देवदानव-पणमिओ।
मानोगयं पिजं मझंतं पि छिन्नेजा संसयं ॥ मू. (११०४) तावेस जो होउ सो होउ किं वियारेण एत्य मे ।
अभिनंदामीह पव्वञ्ज सव्व-दुक्ख-विमोक्खणिं ।। मू. (११०५) ता पडिगओ जिनिंदस्स सयासो जातं न अक्खई।
भुवनेसं जिनवरंतो वी गणहरं आसी य ढिओ ।। मू. (११०६) परिनिव्वुयम्मि भगवंते धम्म-तित्थंकरे जिने।
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org