________________
३८२
छा.
छा.
मरणसमाधि-प्रकिर्णकंसूत्रम् ६४९ शोकजरामरणानि परिश्रमो दीनता च दारिनम् ।
तथैव प्रियविप्रयोगा अप्रियजनसंप्रयोगाश्च ।। मू. (६५०) एयाणि य अण्णाणि य माणुस्से बहुविहाणि दुक्खाणि ।
पञ्चक्खं पिक्खंतो को न मरइ तं विचिंतंतो ।।
एतानि चान्यानि च चानुष्ये बहुविधानि
दुःखानि प्रत्यक्षमीक्षमाणः को न म्रियते तद्विचिन्तयन् ।। मू. (६५१) लखूणवि माणुस्सं सुदुल्लहं केइ कम्मदोसेणं ।
सायासुहमणुरत्ता मरणसमुद्देऽवगाहिति ।। लब्ध्वाऽपि मानुष्यं सुदुर्लभं केचित्कर्मदोषेण ।
सातसुखानुरक्ता मरणसमुद्रमवगाहन्ते ।। मू. (६५२) तेण उ इहलोगसुहं मोत्तूणं माणसंसियमईओ।
विरतिक्खमरणभीरू लोगसुईकरणदोगुंछी ।। तेनैवेहलोकसुखं मुक्त्वा मानसंश्रितमतिकः ।
विरतिक्षमरणभीरुर्लोकश्रुतिकरणजुगुप्सी। मू. (६५३) दारिद्ददुक्खवेयणबहुविहसीउण्हखुप्पिवासाणं।
अरईभयसोगसामियतक्करदुभिक्खमरणाई।। छा. दारिद्मदुःखवेदना बहुविधशीतोष्णक्षुत्पिपासाः ।
अरतिभयशोकस्वामितरस्करदुर्भिक्षमरणानि ॥ मू. (६५४) एएसिं तु दुहाणं जं पडिवक्खं सुहंति तं लोए।
पुण अञ्चंतसहं तस्स परुक्खा सया लोया ।। एतेषां तु दुःखानां यः प्रतिपक्षस्तल्लोके सुखमिति।
यत्पुनरत्यन्तसुखं तस्य परोक्षाः सदा लोकाः ॥ मू. (६५५) जस्स न छुहा न तण्हा नय सीउण्हं न दुक्खमुक्किट्ठ।
न य असुइय सरीरं तस्स ऽसणाईसु किं कजं ।। यस्य न क्षुत् न तृड्न च शीतोष्णं न दुःखमुत्कृष्टं ।
न चाशुचिकं शरीरं तस्याशनादिभिः किं कार्यम् ।। मू. (६५६) जह निंबदुमुप्पनो कीडो कडुपि मन्नए महुरं ।
तह मुक्खसुहपरुक्खा संसारदुहं सुहं बिति ।। यथा निम्बद्रुमोत्पन्नः कीटः कटुकमपि मन्यते मधुरम् ।
तथा परोक्षमोक्षमुखाः संसारदुःखं सुखं ब्रुवते ।। मू. (६५७) जे कडुयदुमुप्पन्ना कीडा वरकप्पपायवपरुक्खा।
तेसिं विसालवल्ली विसं व सग्गो य मुक्खो य॥ छा.
ये कटुकद्रुमोत्पत्राः कीटाः परोक्षवरकल्पपादपाः । तेषां विशाल (सुख)वल्ली विषवत्स्वर्गश्च मोक्षश्च ।
छा.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
