________________
५०
दशाश्रुतस्कन्ध-छेदसूत्रम् -७ / ४९ सूरो अच्छां च भवति जलं अब्भागवासियं, जहिं उस्सा पडित, थलं अडवीए दुग्गं गहणं कडिं निन्नं- गड्डमादिविसमं निनुन्नतं पव्वतोपव्वताए वा नो पडिसेहे से निद्देसे । जो अधिकतो पडिमापडिवन्नतो, पदमात्रमपि ग्रहणात् अर्द्धपदमपि ओवातिणावेत्तए वसित्तए अधारियाजधारियापदभेदादि न करेति अनंतरहिताए पुढवीए-तिरोऽन्तर्धाने न अंतरिया अनंतरिया अनंरतहिता-सचेतना इत्यर्थः । निद्दाइत्तए सुवित्तिए य पयलाइंत्तए उप्पितए केवली बूया-केवली परं ते दोसे समत्थो नातुं वक्तुं वा जे तत्र संभवति । अथवा केवलिवयणेन भणामि दोसे न सच्छंदेण, कतरो केवली ? सुतनाणकेवली बूया वक्तुं आदाणं दोसाणं आयतणं वा हत्थेण अधियं सच्चित्तं भूमि परामुसिज्ज मासियाणं- ससरक्खणकाएण सुत्तं- सचित्तरतो ससक्खो सेतो परसेतो जल्लो मलो कद्दमीभूतो मलो हत्थादिघट्टितो अवेति सो चेव मलो जदा-सएण उल्लितो भवति । विद्धत्थो परिणतो अचित्तो जातो। सीतोदगवियडेण वा, सीतं उदयं वियडं भंगाह्ण । चउत्थ रसियं उसिणदवे वा सीतलगं उसिणोदगवियडं फासुगं अवियडं नीवोदगादि हत्थादीणि कंठाणि, लेवे देंतियाए लेवाडितं असुइणावा गाते। किंचि सउणगादिना भत्ता मासे समुद्दिट्ठे हत्थो धोवति । जहिं सूरो अत्यमेति जले भूमीए वा तेहिं भायणं न निक्खिवति, लइतएहिं चेव ज्झायंति । मासयन्नं गोणस्सं वा सुत्तं-गोणादि जाव एगा कंठा, दीविओ चित्तंतो अच्छी-अच्छभल्लोतरच्छो चरकवू सेसा दुट्ठो मारणातो, उमत्तओ एरंडइतओ सेसाविंताओ वा वहपरिणतो आपतति । पदमवि न तो उसरति, उव्वत्तत्ति वा अपि ग्रहणात् अर्द्धपदमपि जतिओ सक्कति तधा वि हरितनि मद्दतो आगच्छति, तेन न ओसक्कत्ति मा अधिकरणं भविस्सति । अदुट्टे ओसक्कति उवत्तत्ति वा तो मासो उव्वत्तंतो हरिताणि मद्दिहिति मा अधिकरणं भविस्सति । मासियणं नो कप्पति छायातो सीतकालए ममसीतंति काउं उन्हं गच्छति । उण्हकालए वा उण्हमिति कृत्वा छायं गच्छति । जति सीतं उन्हं वा जत्थ उगासे जता काले तं सीअं उण्हं वा । तंमि खेत्ते जले थले वा उवस्सए वा तदा सीतकाले वा उण्हकाले वा एएन पणिधाणेन गच्छति भिक्खादिकज्जेसु गच्छति ।
मू. (५०) दोमासियं णं भिक्खुपडिमं० निच्चं वोसट्टकाअं चेव जाव दो दत्ती तेमासियं तिन्नि दत्तीओ चाउमासियं चत्तारि दत्तीओ पंचमासियं पंचदत्तीओ छमासियं छदत्तीओ सत्तमासियं सत्तदत्तीओ जति मासिया तत्तिया दत्तीओ ॥
चू. समत्ता गच्छं पविसेज्जति विभवेण दो मासिया जाव सत्तमासिया। एयं चेव नाणंत्तं दत्तीसु कालेण वा ।
मू. (५१) पढमं सत्त रातिंदियं णं भिक्खुपडिमं पडिवन्नस्स अनगारस्स निच्चं वोसट्टकाये जाव अधियासेति कप्पति से चउत्थेणं भत्तेणं अप्पाणएणं बहिता गामस्स वा जाव रायहानीए वा उत्तानगस्स वा पासेल्लगस्स वा नेसज्जियस्स वा ठाणं ठाइत्तए तत्थ दिव्वमानुसतिरिक्खजोणिया उवसग्गा समुप्पज्जेज्जा ते णं उवस्सग्गा पयाल्लिज्ज वा पवाडिज्ज वा, नो से कप्पति पयलिएत्त वा पवडित्तए वा । तत्थ से उच्चारपासवणं उवाहेज्जा नो से कप्पति उच्चारपासवणं ओगिण्हित्तए वा, कप्पति से पुव्वपडिलेहियंसि थंडिलंसि उच्चारपासवणं परिठवित्तए अहाविधिमेव द्वाणं ठाइत्तए, एवं खलु एसा पढमा सत्त इंदिया भिक्खुपडिमा अहासुयं जाव आणाए अनुपालित्ता भवति । एवं दोच्चसत्तरातिंदियावि नवरं दंडातियस्स वा लगंडमाइस्स वा उक्कुडुयस्स वा द्वाणं ठाइत्तए से सं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org