________________
२५९
-
अध्ययन : ८, (चूलिका-२) चभोनिसियसुतिक्खदारुण-करवालधाराए पायव्वायणंभो सुहुय-हुयवह-जालावलीभरीयब्वे णं भो सुहुम-पवण-कोत्थलगे गमियव्वं च णं भो गंगा-पवाह-पडिसोएणं तोलेयव्वं भो साहसतुलाए मंदर-गिरं जेयव्वे यणं भो एगागिएहिं चेव धीरत्ताए सुदुजए चाउरंग-बले विधेयव्वाणं भोपरोप्पर-विवरीय-भमंत-अट्ठ-चक्कोवरिंवामच्छिम्मिउधीउल्लिया गहेयव्वणंभोसयल-तिहुयणविजया निम्मला जस-कित्ति-जय पडागा ता भो भोजणा एयाओ धम्मानुट्ठाणाओ सुदुक्करं नस्थि किंचि मन्नं ति। मू. (१४८५) बुझंति नाम भारा ते च्चिय उज्झंति वीसमंतेहिं।
सील-भरो अइगरुओ जावजीयं अविस्सामो॥ मू. (१४८६) ताउन्झिऊण पेम्मं घरसारं पुत्त-दविणमायं ।
नीसंगा अविसाई पयरह सव्वुत्तमंधमं॥ मू. (१४८७) नोधम्मस्स भडका उक्कंचण-वंचणा च ववहारो।
निच्छम्मो भो धम्मो मायादी-सल्ल-रहिओहु॥ मू. (१४८८) भूएसुजंगमत्तं तेसु विपंचेंदियत्तमुक्कासं।
तेसु वि यमानुसत्तं मनुयत्ते आरिओ देसो॥ मू. (१४८९) देसे कुलं पहाणं कुले पहाणे यजाई-मुक्कोसा।
तीए रूव-समिद्धी रूवे य बलं पहाणयरं॥ मू. (१४९०) होइ बले चिय जीयं जीए य पहाणयं तु विन्नाणं ।
विन्नाणे सम्मत्तं सम्मत्ते सील-संपत्ती॥ मू. (१४९१) सीले खाइय-भावो खाइय-भावे य केवलं नाणं ।
केवलिए पडिपुन्ने पत्ते अयरामरो मोकखो। मू. (१४९२) न य संसारम्मि सुहं जाइ-जरा-मरण-दुक्ख-गहियस्स।
जीवस्स अस्थि जम्हा तम्हा मोक्खो उवाओ उ॥ मू. (१४९३) आहिंडिऊण सुइरं अनंतहुत्तो हुजोणि-लक्खेसु।
तस्साहण-सामग्गी पत्ता भो भो बहू इण्हि॥ मू. (१४९४) ता एत्थ जं न पत्तं तदत्य भो उज्जमं कुणह तुरियं ।
विबुह-जण-निंदियमिणं उज्झह संसार-अनुबंधं ॥ मू. (१४९५) लहिइं भो धम्मसुइं अनेग भवकोडि लक्खेसु विदुल्लई।
जइनाणुट्ठह सम्मंता पुनरवि दुल्लहं होही॥ मू. (१४९६) लद्धेल्लियं च बोहिं जो नाणुढे अणागयं पत्थे।
सो भो अन्नं बोहिं लहिही कयरेणं मोल्लेण ॥ मू. (१४९७) जाव णं पुव्व-जाइ-सरण-पच्चएणं सा माहणी इयं वागरेइ ताव णं गोयमा पडिबुद्धामसेसं पिबंधुयणंबहु-नागर-जणोय एयावसरम्मिउगोयमा भणियंसुविदिय-सोग्गइपहेणंतेन गोविंदमाहणेणंजहाणं-धिद्धिद्धि वंचिए एयावंतं कालंजतो वयंमूढे अहो नुकट्ठमन्नाणं दुविनेयमभागधिज्जेहिं खुद्द-सत्तेहिं अदिट्ठ-घोरुग्ग-परलोग-पच्चवाएहिं-अत्ताभिणिविट्ठ-दिट्ठीहिं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org