________________
२३६
' महानिशीथ-छेदसूत्रम् -६/-/१३१८ मू. (१३१८) जंपुन गोयम ते भणियं-परिवाडिए कीरइ ।
__ अत्थक्के-हुडि-दुद्धेणं कजंतं कत्थ लब्भए॥ मू. (१३१९) तत्थ वि गोयम दिद्रुतं महासमुद्दम्मि कच्छभो।
अन्नेसि मगरमादीणं संघट्टा-भीउद्दुओ। मू. (१३२०) बुड्डु निबुडकरेमो सबली झालोज्झलि पेल्ला-पेल्लीए कत्थई ।
उल्लरिजंतो तट्ठो नासंतो धावितो पलायंतो य दिसोदिसिं॥ मू. (१३२१) उच्छलं पच्छल्लं हिलणं बहुविहं तहिं ।
असहंतो ठामं अलहंतो खण-निमिसं पिकत्थइ । मू. (१३२२)
कह कह वि दुक्ख-संतत्तो सुबहु-कालेहिं तंजलं।
अवगाहिंतो गओ उवरिं पउमिणी-संडं सघणं ।। मू. (१३२३) __ छिडं महया किलेसेणं लटुंता जत्थ पेच्छई।
गह-नक्खत्त-परियरियं कोमुइ-चंदं खहेऽमले ॥ मू. (१३२४) दिपंत-कुवलय-कल्हारं कुमुय-सयवत्त-वणप्फई।
कुरिलिते हंस-कारंडे चक्कवाए सुणेइ या॥ मू. (१३२५) जमदिटुं सत्तसु वि साहासु अब्भुयं चंदमंडलं।
तं दटुं विम्हिओ खणं चितइ एयं जहा होही॥ मू. (१३२६) एयं ते सग्गंता हं बंधवाण पयंसिमो।
बहु कालेणं-गवेसेउं ते घेत्तूण समागओ॥ मू. (१३२७) घनघोरंयार-रयणीए भद्दव-किण्ह-चउ द्दसिहिं तु ।
नपेच्छे जाव तं रिद्धि बहुकालं निहालिउं॥ मू. (१३२८) पुन कच्छमो जाओ तहा वितं रिद्धिं न पेच्छए।
एवं चउगई-भव-गहणे दुलभे मानसुत्तणे।। मू. (१३२९) अहिंसा-लक्खणं धम्म लहिऊणं जो पमायइ।
सो पुन बहु-भव-लक्खेसुदुक्खेहिं मानुसत्ताणं ।
लखं पि न लभई धम्मं तं रिद्धिं कच्छभो जहा ॥ मू. (१३३०) दियहाई दो व तिन्नि व अद्धाणं होइ जंतुलग्गेण ।
सव्वायरेण तस्स वि संवलयं लेइ पवसंतो॥ मू. (१३३१) जो पुन दिह-पवासो चुलसीईजोनि-लक्ख-नियमेणं ।
तस्स तव-सील-मइयं संवलयं किं न चिंतेह ।। मू. (१३३२) जह जह पहरे दियहे मासे संवच्छरे य बोलेंति।
तह तह गोयम जाणसु ढुक्के आसन्नयं मरणं ॥ मू. (१३३३) जस्स न नज्जइ कालं न य वेला नेय दियह-परिमाणं।
नाए वि नत्थि कोइ विजगम्मि अजरामरो एत्थं ॥ मू. (१३३४) पावोपमाय-वसओजीवो संसार-कज्जमुजुत्तो।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org