________________
अध्ययनं : ६, उद्देशक:
२३१
होइ सेणियजीवस्स तित्थे पउमस्स खुज्जिया॥ मू. (१२३५) तत्थ य दोहग्ग-खाणी सा गामे निय-जननीओ विय।
गोयमा दिट्टान कस्सा वि अत्थियरही तहिं भवे ।। मू. (१२३६) ताहे सव्व-जनेहिंसा उब्वियन्निज त्ति काऊणं।
मसि-गेरुय-विलित्तंगा खरे रूढा भमाडिउं॥ मू. (१२३७) गोयमा उ पक्ख-पक्केहिं वाइय-खर-विरस-डिंडिमं।
निद्धाडिहिईं न अन्नत्थ गामे लहिइ पविसिउं ।। मू. (१२३८) ताहे कंदफलाहारा रन्न-वासे वसंतिया।
छच्छंदरेण वियणत्ता नाहीए मज्झ देसए। मू. (१२३९) तओ सव्वं सरीरं से भरिजी सुंदुराणं य।
तेहिं तु विलुप्पमाणी सा दूसह-घोर-दुहाउरा॥ मू. (१२४०)वियाणित्ता पउम-तित्थयरं तप्पएसे समोसढं पेच्छिही जाव ता तीए । अन्नेसिमवि बहु-वाही-वेयणा-परिगय-सरीराण तद्देस विहारी भव्व सत्ताणं॥
नरनारी-गणाणं तित्थयर-दंसणाचेव सव्व दुक्ख विणिट्ठिही ॥ मू. (१२४१) ताहे सो लक्खणज्जाए हियं खुज्जियत्ते जीओ।
गोयम घोरं तवं चरिउंदुक्खाणमंतं गच्छिही। मू. (१२२४२) एसा सा लक्खणदेवी जा अगीयत्थ-दोसओ।
गोयम अनुकलुसचित्तेणं पत्ता दुक्ख-परंपरं॥ मू. (१२४३) जहाणं गोयमा एसा लक्खण-देवज्जिया तहा ।
सकलुस-चित्ते अगीयत्थे ऽ नंते पत्ते दुहावली ॥ मू. (१२४४) तम्हा एयं वियाणित्ता सव्व-भावेन सव्वहा ।
गीयत्थेहिं भवेयव्वं कायव्वं तु सुविसुद्धं ।
निम्मल-विमल-नीसलं निक्कलुसं मनं ति बेमि । मू. (१२४५) पणयामरमरुय मउडुग्घुट्ठ-चलन-सयवत्त-जयगुरु ।
जगनाह धम्मतित्थयर भूय-भविस्स वियाणग ।। मू. (१२४६) तवसा निद्दड्ड-कम्मंस वम्मह वइर वियारण।
चउकसायनिट्ठवण सव्वजगजीववच्छल ॥ मू. (१२४७) घोरंधयार-मिच्छत्त-तिमिस-तम-तिमिर-नासण।
लोगालोग-पगासगर मोह-वइरिनिसुंभण ॥ मू. (१२४८) दुरुज्झिय-राग-दोस-मोह-मोस-सोग संत सोम सिवंकर।
अतुलिय बल विरिय माहप्पय तिहुयणेक्क महायस॥ मू. (१२४९) निरुवमरूव अनन्नसम सासयसुह-मुक्ख-दायग।
सव्वलक्खणसंपुन तिहुयणलच्छिविभूसिय॥ मू. (१२५०) भयवं परिवाडीए सव्वं जं किंचि कीरई।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org