________________
२१४
महानिशीथ-छेदसूत्रम् -६/-1८८१
मू. (८८१)
मू. (८८२)
मू. (८८३)
मू. (८८४)
मू. (८८५)
मू. (८८६)
मू. (८८७)
मू. (८८८)
मू. (८८९)
धीधी धी अहन्नेणं पेच्छ जं मेऽनुचिट्ठिय। जच्च-कंचन-समऽत्ताणं असुइ-सरिसं मए कयं ।।
खण-भंगुरस्स देहस्सजा विवत्तीणं मे भवे । ता तित्थयरस्स पामूलं पायच्छित्तं चरामिऽहं ॥
एसमा-गच्छती एत्यं चिटुंताणेव गोयमा। घोरं चरिऊणं पच्छित्तं संविग्गोऽम्हेहिं भासिउं॥
घोर-वीर-तवं काउं असुहं-कम्मं खवेत्तुय । सुक्कज्झाणे समारुहिउं केवलं पप्प सिज्झिही॥ ता गोयममेय-नाएणं बहु-उवाए वियारिया। लिगं गुरुस्स अप्पेउं नंदिसेनेनं जहा कयं॥ उस्सग्गंता तुमंबुझ सिद्धतेयं जहट्ठियं । तवंतरा उदयं तस्स महंतं आसि गोयमा॥ तहा विजा विसए उइन्ने तवे घोरं महातवं । अट्ठ-गुण तेनमनुचिन्नं तो वी विसए न निज्जिए। ताहे विस-भक्खणं पडणं अनसनं तेन इच्छियं । एयं पिचारण-समणेहिं बेवारा जाव सेहिओ। ताव य गुरुस्स रयहरणं अप्पियन्नं देसंतरंगओ॥
एते ते गोयमोवाए सुय-निबद्धे वियाणिए । जाव गुरुणो न रयहरणं पव्वजायन अल्लिया। तावाकजं न कायव्वं लिंगमवि जिन-देसियं ।। अन्नत्य न उल्झियव्वं गुरूणो मोत्तूणं अंजलि। जइ सो उवसासिउं सक्को गुरू ता उवसासइ॥ अह अन्नो उवसासिउं सको तो वि तस्स कहिजइ। गुरुणा वियतंन अन्नस्स गिरावेयव्वं कयाइ वि॥ जो भविया वीइय परमत्ये-जग-ट्ठिय-वियाणगो। ___ एयाइंतुपयाईजो गोयमाणं विडंबए।
माया-पवंच-दंभेणं सो भमिही आसडोजहा। भयवं न याणिमो को विमाया सीलो हुय आसडो॥ किंवा निमित्तमुवयरिउंसो भमे बहु-दुहडिओ। चरिमस्सन्नस्स तित्थम्मि गोयमा कंचन-च्छवी॥ आयिओ आसि भूइक्खो तस्स सीसोस आसडो।
महव्वयाइं घेत्तूणं अह सुत्तत्थं अहिज्जिया॥ ताव कोऊहलं जायं नो णं विसएहिं पीडिओ। चिंतेइ यजह सिद्धते एरिसो दंसिओ विही॥
मू. (८९०)
मू. (८९१)
मू. (८९२) मू. (८९३)
मू. (८९४)
मू. (८९५)
मू. (८९६)
मू. (८९७)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org