________________
२०८
महानिशीथ - छेदसूत्रम् - ५ /-/ ८४० जहा एवं होत्ति हक्कारावेह लहु तओ हक्काराविओ गोयमा सो तेहिं सावज्जायरिओ आगओ दूरदेसाओ अप्पडिबद्धत्ता विहरमाणो सत्तहिं मासेहिं जाव णं दिट्ठो एगाए अज्जाए सा य तं कट्टुग्गतव चरण- सोसिय- सरीरं चम्मट्ठि-सेस तणुं अचंतं तव - सिरिए दिप्पंतं सावज्जायरियं पेच्छिय सुविम्हियंतकरणा वियक्किउं पयत्ता अहो किं एस महानुभागो णं सो अरहा किं वा णं धम्मो चेव मुत्तिमंतो किंबहुना -तियसिंधवंदाणं पि वंदणिज्ज -पाय-जुओ एस त्ति चितिऊणं भत्ति-भरणिब्भरा आयाहिणं-पयाहिणं काऊणं उत्तिमंगेणं संघट्टेमाणी झत्ति निवडिया चलणेसु गोयमा तस्स णं सावज्जायरीयस्स दिट्ठो य सो तेहिं दुरायारेहिं पणमिजमाणो अन्नया णं सो तेसिं तत्थ जहा जगगुरुहिं उवइट्ठ तहा चेव गुरुवएसाणुसारेणं आनुपुवीए जह-ट्ठियं सुत्तत्थं वागरेइ ते वि तहा चेव सद्दहंति अन्नया ताव वागरियं गोयमा जाव णं एक्कारसण्हमंगाणं चोद्दसण्हं पुव्वाणं दुवालसंगस्स णं सुयनाणस्स नवनीयसारभूयं सयल-पाव-परिहारट्ठ-कम्म-निम्महणं आगयं इणमेव गच्छ-मेरापनवणं महानिसीह - सुयक्बंधस्स पंचममज्झयणं एत्थेव गोयमा ताव णं वक्खाणियं जाव णं आगया इमा गाहा । मू. (८४१)
जत्थित्थी-कर-फरिसं अंतरियं कारणे वि उप्पन्ने । अरहा वि करेज सयं तं गच्छं मूल गुण-मुक्कं ॥
मू. (८४२) तओ गोयमा अप्प-संकिएणं चेव चिंतियं तेनं सावज्जायरिएणं जहा णं जइ इह एयं जहट्ठियं पन्नवेमि तओ जं मम वंदनगं दाउमाणीए तीए अज्जाए उत्तमंगेणं चलणग्गे पुट्ठे तं सव्वेहिं पि दिट्ठमेएहिं ति ता जहा मम सावज्जायरियाहिहाणं कयं तहा अन्नमवि किंचि एत्थ मुद्दकं काहिंति अहन्नना सुत्तत्थं पन्नवेमि ता णं महती आसादना ता किं करियव्वमेत्थं ति किं एयं गाहं पओवयामि किं वा णं अन्नहा पनवेमि अहवा हा हा न जुत्तमिणं उभयहा वि अच्चंतगरहियं आयहियट्ठीणमेयं जओ न मेस समयाभिप्पाओ जहा णं जे भिक्खू दुवालसंगस्स णं सुयनाणस्स असई चुक्कक्खलिय-पममायासंकादी-सभयत्तेणं पयक्खरमत्ता-बिंदुमवि एक्कं पओवेज्जा अन्नहा वा पनवेजा संदिद्धं वा सुत्तत्थं वक्खाणेज्जा अविहीए अओगस्स वा वक्खाणेज्जा से भिक्खू अनंतसंसारी भवेज्जा ता किं रेत्थं जं होही तं च भवउ जहट्ठियं चैव गुरुवएसानुसारेणं सुत्तत्थं. पवक्खामि त्ति चिंतिऊणं गोयमा पवक्खाया निखिलावयवविसुद्धा सा तेन गाहा एयावसरम्मि चोइओ गोयमा सो तेहिं दुरंत-पंत-लक्खणेहिं जहा जइ एवं ता तुमं पि ताव मूल-गुण-हीनो जाव संभसुतं जंतद्दिवसंतीए अज्जाए तुज्झ वंदनगं दाउकामाए पाए उत्तिमंगेणं पुढे ताहे इहलोइगायसखरसत्थरीहूओ गोयमा सो सावज्जायरिओ चिंतिओ
जहाजं मम सावज्जा-यरियाहिहाणं कथं इमेहिं तहा तं किं पि संपयं काहिंति जो णं तु सव्वलोए अपुजो भविस्संता किमेत्थं पारिहारगं दाहामि त्ति चिंतमाणेणं संभरियं तित्थयर-वयणं जहा जेई आयरिए इ वा मयहरए इ वा गच्छाहिवई सुयहरे भवेज्जा से णं जं किंचि सव्वन्नू - अनंतनाणीहिं पावाववाय-द्वाणं पडिसेहियं तं सव्वं सुयानुसारेणं विनायं सव्वहा सव्व-पयारेहि णं नो समायरेज्जा नो णं समायरिज्जमाणं समनुजाणेज्जा से कोहेन वा माणेन वा मायाए वा लोभेन वा भए वा हासेण वा गारवेण वा दप्पेण वा पमाएण वा असती चुक्क-खलिएण वा दिया वा राओ वा एगओ वा परिसागओ वा सुत्ते वा जागरमाणे वा तिविहं तिविहेणं मणेणं वायाए कारणं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org