________________
१४६
महानिशीथ - छेदसूत्रम् - २/३/३२१
अज्झवसाय - विसेसं तं पडुच्चा केइ तारिसं ॥
मूं. (३२२) पुणो वि पुढविमाईसुं भमंती ते दु-ति-चउरो पंचिंदिएसु वा । तं तारिसं महा-दुक्खं सुरोद्दं घोर-दारुणं ॥ चउगइ-संसार-कंतारे - अनुहमाणे सुदूसहं । भवकाय-द्वितीए हिडंते सव्वजोणीसु गोयमा ।।
मू. (३२३)
मू. (३२४) चिट्ठति संसरेमाणे जम्म- जर मरण - बहु वाहि वेयणा-रोग-सोग - दारिद्द -कलहब्भक्खाण-संताव-गब्भवासादि- दुक्खसंधुक्किए तप्पुव्वसल्ल-दोसेण निच्चाणंद-महूसव-थाम - जोग अट्ठारस-सीलंग- सहस्साहिट्ठियस्स सव्वासुह-पावकम्मट्ठ- रासि - निद्दहण-अहिंसा - लक्खण-समण धम्मस्स बोहिं नो पाविंति । मू. (३२५)
मू. (३२६)
मू. (३२७)
मू. (३२८)
मू. (३२९)
मू. (३३०)
मू. (३३१)
मू. (३३२)
मू. (३३३)
अवसाय-विससं तं पडुच्चा केई तारिसं । पोग्गल - परियट्टलक्खेसुं बोहिं कह कह वि पावए । एवं सुदुल्लाहं बोहिं सव्व- दुक्ख खयं करं । लवणं जे पमाएजा तयहुत्तं सो पुणो वए ॥ तासुं तासुं च जोनीसुं पुव्वुत्तेण कमेण उ । पंथेण तेनई चेव दुक्खे ते चेव अनुभवे ॥ एवं भव-काय द्वितीए सव्व-भावेहिं पोग्गले । सव्वे सपज्जवे लोए सव्व वन्नंतरेहि य ॥ गंधत्ताए रसत्ताए फासत्ताए संठाणत्ताए । परिणामित्ता सरीरेणं बोहिं पावेज वा न वा ।। एवं वय-नियम-भंगं जे कज्जमाणमुवेक्खए । अह सीलं खंडिजंतं अहवा संजम विराधनं ॥ उम्मग्ग-पवत्तणं वा वि उसुत्तायरणं पि वा । सो वि य अनंतरुत्तेणं कमेणं चउगई भमे ॥ रुसउ तुसउ परो मा वा विसं वा परियत्तउ । भासियव्वा हिया भास सपक्ख गुणकारिया ॥ एवं लद्धामवि बोहिं जइ णं नो भवइ निम्मला । ता संवुडासव-हारे पगति-ट्ठिय-पएसानुभावियबंधो ॥ नो हासो नो य निज्जरे ॥
मू. (३३४)
एमादी-धोर-कम्मट्ठजालेणं कसियाण भो । सव्वेसिमवि सत्ताणं कुओ दुक्ख-विमोयणं ।। मू. (३३५) पुव्विं दुक्कय-दुचिन्नाणं दुप्पडिकंताणं नियय-कम्माणं न । अवेइयाणं मोक्खे घोरतवेण अज्झोसियाण वा ॥ अनुसमयं बज्झए कम्मं नत्थि अबंधो उ पाणिणो । मोत्तुं सिद्धे अजोगीय सेलेसी संठिए तहा ॥
मू. (३३६)
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
