________________
अध्ययनं: १, उद्देशक:
१३३
मू. (११५)
गोयम नंते चिट्ठतिजे अनादीए ससल्लिए।
निय-भाव-दोस-सल्लाणं भुंजते विरसं फलं॥ मू. (११६) चिट्ठइसंति अजावि तेनं सल्लेण सल्लिए।
___ अनंतं पि अनागयं कालं तम्हा सल्लं न धारए खणं मुणि ति॥ मू. (११७) गोयम समणीण नो संखा जाओ निक्कलुस-नीसल्ल-विसुद्ध-सुनिम्मल-विमलमानसाओअज्झप्पविसोहिए आलोइत्ताणसुपरिफुडंनीसंकंनिखिलंनिरावयवंनिय-दुच्च-रियमादीयं सव्वंपिभावसलं अहारिहंतवो-कम्मंपायच्छित्तमनुचरित्ताणंनिद्दोयपाव-कम्म-मल-लेव-कलंकाओ उप्पन्न-दिव्व-वर-केवलनाणाओ महानुभागाओ महायसाओ महा-सत्त-संपन्नाओ-सुगहियनामधेज्जा अनंतुमत्तम-सोक्ख-मोक्खं पत्ताओ मू. (११८) कासिंचि गोयमा नामे पुन्न-भागाण साहिमो।
जासिमालोयमाणीणं उप्पन्नं समणीण केवलं॥ मू. (११९) हा हा हा पाव-कम्मा हं पावा पावमती अहं।
पाविट्ठाणं पि पावयरा हा हा हा दुट्टचिंतिमो॥ मू. (१२०) हा हा इत्यि भावं मे ताविह-जम्मे उवडिंयं ।
तहावी न धोर-वीरुग्गंकटुंतव-संजमंधरं ।। मू. (१२१)
अनंता-पाव-रासीओ सम्मिलियाओ जया भवे ।
तइया इत्थित्तणं लब्भे सुद्धं पावाण कम्माण ॥ मू. (१२२) एगत्थपडी भूताणं समुदय तनुतं तह।
करेमि जह न पुणो इत्थिहोमि केवलि॥ मू. (१२३) दिढे वि न खंडामि सीलं हं समणि-केवलि।
हा हा मनेन मे किं पिअत्त-दुहत्त-चिंतियं ।। मू. (१२४) तमालोइत्ता लहुं सुद्धिं गेण्हे हं समणि-केवलि।
दद्दूण मज्झ लावन्न रूवं कंति दित्तिं सिरिं॥ मू. (१२५) मा नर-पयंगाहमा-जंतु खयं अनसनं समणिय केवली।
वातं मोत्तूण नो अन्नो निच्छयं मह तनूच्छीवे ॥ मू. (१२६) छक्काय-समारंभं न करे हं समणि-केवली।
पोग्गल-कक्खेरु-गुझं तं नाहिं जहनंतरे ताह ॥ मू. (१२७) जननीए विनं दंसेमि सुसंगुत्तंगोवंगा समणीय केवली ।
बहु-भवंतर-कोडीओ घोरं गब्भ-परंपरं॥ मू. (१२८) परियटुंतीए सुलद्धं मे नाण-चारित्त-संजुयं ।
मानुसजम्मं स-सम्मत्तं पाव-कम्म-खयंकरं ॥ मू. (१२९) ता सव्व-भाव-नीसल्ला आलोएमिखणे खणे।
पायच्छित्तमनुहामि बीयं तं न समारभं॥ मू. (१३०) जेनागच्छति पच्छित्तं वाया मनसा य कम्मुणा।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org