Agam 42 Mool 03 Dashvaikalik Sutra Shwetambar Agam Guna Manjusha

SR No.: 003280
Original Sutra Author: N/A
Author: Gunsagarsuri
Publisher: Jina Goyam Guna Sarvoday Trust Mumbai
Publication Year: 1999
Total Pages: 55
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_dashvaikalik
File Size: 5 MB

Page 17

(४१) ओहनिज्जुत्ति उवेइ गच्छो सबाल वुड्ढाउलो ताहे ॥६॥ चोयगपुच्छा दोसा मंडलिबंधंमि होइ आगमणं । संजमआयविराहण वियालगहणे य जे दोसा ||७|| अइभारेण उ इरियं न सोह कंटगाइ आयाए । भत्तट्ठिय वोसिरिया अरंतु एवं जढा दोसा ॥८॥ आयरियवयण दोसा दुविहा नियमा उ संजमायाए । वच्चह न तुज्झ सामी असंखडं मंडलीए ET ||९|| कोहल आगमणं संखोभेणं अकंठ गमणाइं । ते चेव संखडाई वसहिं व न दंति जं वऽन्नं ॥ १९० || भारेण वेयणाए न पेहए थाणुकंट आयाए । इरियाइ संजमंमि य परिगलमाणेण छक्काया ॥ १ ॥ सावयतेणा दुविहा विराहणा जा य उवहिणा उ विणा । तणअग्गिगहणसेवण वियालगमणे इमे दोसा ||२|| पविसणमग्गणठाणे वेसित्थिदुर्गुछिए य बोद्धव्वे । सज्झाए संथारे उच्चारे चेव पासवणे ||३|| सावयतेणा दुविहा विराहणा जा य उवहिणा उ विणा । गुम्मियगहणाऽऽहणा गोणाई
चेव ||४|| फिडिए अण्णोण्णारण तेण य राओ दिया य पंथंमि । साणाइ वेसकुत्थिअ तवोवणं मुसिआ जं च ||५|| अप्पडिलेहिअकंटाविलंमि संघारगंमि आयाए । छक्कायसंजमंमि य चिलिणे सेहऽन्नाभावो || ६ || कंटगथाणुगवालाविलंमि जइ वोसिरेज्ज आयाए । संजमओ छक्काया गमणे पत्ते अहंते य ||७|| मुत्तनिरोहे चक्खू वच्च निरोहेण जीवियं चयइ । उड्ढनिरोहे कोठं गेलन्नं वा भवे तिसुवि ॥ ८॥ जइ पुण वियाल पत्ता पए व पत्ता उवस्सयं न लभे । सुन्नघरदेउले वा उज्जाणे वा अपरिभोगे ॥९॥ आवाय चिलिमिणीए रण्णे वा निब्भए समुद्दिसणं । सभए पच्छन्नासइ कमढ्य कुरूया य संतरिआ ॥ २००॥ कोठ्ठग सभा व पुव्विं काले वियाराइभूमिपडिलेहा । पच्छा अइंति रत्तिं पत्ता वा ते भवे रत्तिं ॥ १ ॥ गुम्मियभेसण समणा निब्भय बहिठाण वसहिपडिलेहा । सुन्नघर पुव्वभणिअं कंचुग तह दारूदंडेणं ||२|| संथारगभूमितिगं आयरियाणं तु सेसगाणेगा। रूंदाऍ पुप्फइन्ना मंडलिआ आवली इयरे || ३ || संथारग्गहणाए बेटि अउक्खेवणं तु कायव्वं । संथारो घेत्तव्वो मायामयविप्पमुक्केणं ॥४॥ पोरिसिआपुच्छणया सामाइय उभय कायपडिलेहा । साहणिय दुवे पट्टे पमज्ज भूमिं जओ पाए ॥ ५॥ अणुजाणह संथारं बाहुवहाणेण वामपासेणं । कुक्कुडिपायपसारण अतरंत पमज्जए भूमिं || ६ || संकोए संडासं उव्वत्तंते य कायपडिलेहा । दव्वाईउवओगं णिस्सासनिरूंभणाऽऽलोयं ||७|| दारं जा पडिलेहे तेणभए दोण्णि सावए तिण्णि । जइ य चिरं तो दारे अण्णं ठावेत्तु पडिअरइ ||८|| आगम्म पडिक्कंतो अणुपेहे जाव चोद्दसवि पुव्वे । परिहाणि जा तिगाहा निद्दपमाओ जढो एवं ॥ ९॥ अतरंतो व निवज्जे असंथरंतो य पाउणे एक्कं । गद्दभदिठ्ठतेणं दो तिण्णि बहू जह समाही ||२१०॥ वसहित्तिदारं । दुविहो य विहरियाविहरिओ उ भयणा उ विहरिए होइ। संदिठ्ठो जो विहरितों अविहरिअविही इमो होइ ॥ १ ॥ अविहरिअ विहरिओ वा जड़ सड्ढो नत्थि नत्थि उ निओगो । नाए जइ ओसण्णा पविसंति तओ य पण्णरस ॥९५॥ भा० ॥ संविग्गमणुण्णाए अति अहवा कुले विरंचंति । अण्णाउंछं व सहू एमेव य संजईवग्गे || ६ || एवं तु अण्णसंभोइयाण संभोइयाण ते चेव । जाणित्ता निब्बंधं वत्थव्वेणं स उ पमाणं ॥७॥ असइ वसहीऍ वीसुं राइणिए वसहि भोयणागम्म । असहू अपरिणया वा ताहे वीसुं सहूवियरे ||८|| तिण्हं एक्केण समं भत्तठ्ठो अप्पणो अवड्ढं तु । पच्छा इरेण समं आगमण विरेगु सो चेव ||९|| चेइयवंद निमंतंण गुरूहिं संदिठ्ठ जो वऽसंदिठ्ठो । निब्बंध जोगगहणं निवेय नयणं गुरूसमासे ॥१००॥ अविहरियमसंदिठ्ठो चेश्य पाहुडियमेत्त गेण्हंति । पाउग्गपउरलंभे नऽम्हे किं वा न भुंजंति ? ॥ १ ॥ गच्छस्स परीमाणं नाउं घेत्तुं तओ निवेयंति । गुरूसंघाडग इयरे लब्द्धं नेयं गुरूसमीवं ॥२॥ भा० । मा वच्चह गिण्ह गुरुजोगं ॥ एवइमं वा गिण्हह पज्जत्तं वा नियत्तह य भंते ! । अणिवेइए अ गुरूणो हिंडंताणं इमे दो सा || प्र० १५ || दरहिडिय वुड्ढाई आगंतु समुद्दिस्संति जं किंचि । दव्वविरूद्धं च कयं गुरूहिं जंकिंचि वा भुत्तं ॥ १६ प्र० ॥ गागिसमुद्दिसगा भुत्ता उ पहेणएण दिट्ठंतो। हिंडणदव्वविणासो निद्धं महुरं च पुव्वं तु ॥ ३॥ भा० | सन्नित्ति भत्तठ्ठिय आवस्सग सोहेउं तो अइंति अवरण्हे । अब्भुठ्ठाणं दंडाइयाण गहणेक्कवयणेणं ||२|| खुड्डलविगठ्ठतेणा उण्हं अवरहि तेण उ पएवि । पक्खित्तं मोत्तूणं निक्खिवमुक्खित्तमोहेणं ||३|| अप्पा मूलगुणेसुं विराहणा अप्प उत्तरगुणेसु । अप्पा पासत्थाइसु दाणग्गहसंपओगोहा ॥४॥ भुंजइ भुत्ता अम्हे जो वा इच्छे अभुत्त सह भोज्जं । सव्वं च तेसि दाउं अन्न गेण्हंति वत्थव्वा ||५|| तिण्णि दिणे पाहुनं सव्वेसिं असइ बालवुड्ढाणं । जे तरूणा सग्गामे वत्थव्वा बाहि हिंडति ||६|| संघाडगसंजोगो आगंतुंगभद्दएयरे बाहिं । आगंतु व बाहिं वत्थव्वगभद्दए हिंडे ||७| वित्थिण्णा खुड्डलिआ पमाणजुत्ता य तिविह वसहीओ । -पढमबिइयासु ठाणे तत्थ य दोसा इमे होति ॥८॥ खरकम्मिअ वाणियगा कप्पडिअ सरक्खगा य वंठा य । संमीसावासेणं दोसा य हवंति णेगविहा ||९|| श्री आगमगुणमंजूषा - १९८४
MOTOR
220
GKO
[८]