________________
(४१) ओहनिज्जुत्ति
[६]
पडिलेहोवही न किइकम्मं । मूलयपत्तसरिसया परिभूया वच्चिमो थेरा ॥६॥ जुण्णमएहिं विहूणं जं जूहं होइ सुडुवि महल्लं । तं तरुणरहसपोइयमयगुम्मइअं सुहं हंतु ॥७॥ थुइमंगलमामंतण नागच्छइ जो य पुच्छिओ न कहे । तस्सुवरिं ते दोसा तम्हा मिलिएसु पुच्छेज्ना ॥८॥ केई भांति पुव्वं पडिलेहिअ एवमेव गंतव्वं । तं च न जुन सही फेडण आगंतु पडिणीए || ९ || कयरी दिसा पसत्थ ? अमुई सव्वेसिं अणुमई गमणं । चउदिसि ति दु एगं वा पणगं तिग जहणणं ॥ १४०॥ अणभिग्गहिए वारणा उतत्थ उ इमे न वावारे बालं वुडढमगीअं जोगिं वसहं तहा खमगं ॥ १ ॥ हीलेज्ज व खेलेज्ज व कज्जाकज्जं न याणई बालो । सो वाऽणुकंपणिज्जो न दिति वा किंचि बालस्स ||६८|| भाप्यं । वुडढोऽणुकंपणिज्जो चिरेण न य मग्गथंडिले पेहे । अहवावि बालबुडढा असमत्था गोयरतियस्स || ९ || पंथं च मासवासं उवस्सयं एच्चिरेण कालेणं । एहामोत्ति न याणइ चउव्विहमणुण्ण ठाणं च ॥७०॥ तूरंतो य ण पेहे पंथं पाढट्ठिओ न चिर हिंडे । विगई पडिसेहेइ तम्हा जोगिं न पेसेज्जा ॥१॥ ठवणकुलाणि न साहे सिट्ठाणि न देति जा विराहणया । परितावण अणुकंपण तिण्हऽसमत्यो भवे खमगो ॥७२॥ भा० । एए चेव हवेज्जा पडिलोमेणं तु पेसए विहिणा । अविही पेसिज्यंते ते चेव तहिं तु पडिलोमं ॥२॥ सामायारिमगीए जोगमणागाढ खवग पारावे । वेयावच्चे दायण जुयलसमत्थं व सहियं वा ॥ ३॥ पंथुच्चारे उदए ठाणे भिक्खतरा य वसहीओ। तेणा सावय वाला पच्चावाया य जाण विही ||४|| सो चेव उ निग्गमणे विही उ जो वन्निओ उ एगस्स । दव्वे खेत्ते काले भावे पंथं तु पडिलेहे ॥७३॥ भा० | कंटग तेणा वाला पडिणीया सावया य दव्वंमि । समविसमउदयथंडिल भिक्खायरि अंतरा खेत्ते ॥ ४॥ दियराउऽपच्चवाए ट जाणई सुगमदुग्गेमे काले । भावे सपक्खपरपक्खपेल्लणा निण्हगाईया || ७५ || भाष्यं । सुत्तत्थं अकरिंता भिक्खं काउं अइंति अवरण्हे । बिइयदिणे सज्झाओ पोरिसिअद्धाइ संघाडो ||५|| खेत्तं तिहा करेत्ता दोसीणे नीणिअंमि अ वयंति । अण्णो लद्धो बहुओ थोवं दे मा य रुसेज्जा || ६ || अहव ण दोसीणं चिअ जायामो देहि दहि घयं खीरं । खीरे घयगुलजा थोवं थोवं च सव्वत्थ ||७|| मज्झण्हि पउरभिक्खं परिताविअपिज्जजूसपयकढिअं । ओभट्ठमणोभट्टं लब्भइ जं जत्थ पाउग्गं ॥८॥ चरिमे परितावियपेज्जजूस आएस अतरणट्ठाए । एक्वेक्कगसंजुत्तं भत्तट्टं एक्कमेक्कस्स ||९|| ओसह भेसज्जाणि य कालं च फुले य दाणमाईणि । सग्गामे पेहित्ता पेहंति ततो परम्गामे ॥ १५०॥ चोयगवयणं दीहं पणीयगहणे य नणु भवे दोसा । जुज्जइ तं गुरुपाहुणगिलाणगट्ठा न दप्पट्ठा ॥ १ ॥ जइ पुण खद्धपणीए अकारणे एक्कसिपि मिण्हेज्जा । तहिअं दोसा तेण उ अकारणे खद्धनिद्धार्इं ||२॥ एवं-रुइए थंडिल वसही देउलिअसुण्णगेहमाईणि । पाओगमणुण्णवणा वियालणे तस्स परिकहणा || ३ || सिंगक्खोडे कलहो ठाणं पुण नेव (प्र० नत्थि) होइ चलणेसुं । अहिठाणि पोट्ट रोगो पुच्छंमि य फेडणं जाण ॥ ७६ ॥ भा० । मुहमूलंमि य चारी सिरे य कउहे य पूयसक्कारो । खंधे पट्टीऍ भरो पोट्टंमि य धावओ वसहो ||७७|| उद्देसणुपुव्वीए वुच्चत्थं पेहमाणिणो दोसा । जे य गुणा पढमाए ते वाघायंमि सेसासु || प्र०५ || पउरन्न पाण पढमा बीयाए भत्तपाण न लहंति । तइआ उवगरणहरी नत्थि चउत्थीइ सज्झाओ ||६|| पंचमिआए संखडि छट्ठीइ गणस्स भेयाणं जाण । सत्तमिआ गेलन्नं मरणं पुण अट्टमी बिति |||७|| बुद्धीए पुव्वमुहं वसहमिओ गंतु उत्तरे पासे । एवं पुव्वुत्तरओ वसहिं गिहिज्ज निद्दोस ||८|| रुइए महथंडिल्लं पेहिण्णा चोयगो भणइ एवं। एवंतच्चिय तुब्झ य अमंगलं कुव्वण भंते ! ||९|| आणयरिओ लोए नगरनिवेसंगि पठमपत्युंमि । सीयाणं पेहिब्बर न य दिवं तं अमंगलयं ||१०|| तदिसा अवरदक्खिणा य अवरा य दक्खिणापुव्वा । अवरुत्तरा य पुव्वा उत्तरपुव्वुत्तरा चेव ॥ ११॥ उद्दिट्टकमेणासिं पढमं पडिलेहिऊण वाघाए । बीयं पडिलेहज्जा एवं उद्देसओऽहाणी ॥ १२०॥ दव्वेतणडगलाई अच्छणभाणाइधोवणा खेत्ते । काले उच्चाराई भावेण गिलाणकूरुवमा ॥७८॥ भा० | जाव मुरुणाय तुज्झ य केवइया ? तत्थ सागरेणुवमा । केवइकालेणेहिह ? सागार ठवंति अण्णेवि ||४|| पुव्वुद्दिट्ठे इच्छइ अहव भणिज्जा हवंतु एवइया । तत्थ न कप्पर वासो असई खेत्ताणऽणुन्नेओ ||५|| सक्कारो सम्माणो (३०६) भिक्खरगहणं च होइ पाहुणए । जइ जाणउ वसइ तहिं साहम्मिअवच्छलाऽऽणाई ||६|| जइ तिन्नि सव्वगमणं एसु न एसुत्ति दोसुविय दोसा । अण्णपहेणऽगुणता निययावासो गुरुणो ||७|| गंतूणं गुरुसमीवं आलोएत्ता कहेति खत्तेगुणा । न य सेसकहण मा होज्जा मा होज्ज संखडं रत्ति साहेति ||८|| पढमाऍ नत्थि पढमा तत्थ उ घयखीरकूरदहिलंभो | बिइयाए बिइ तइयाऍ दोवि तेसिं च ध्रुवलंभो ||९|| ओहासि अध्रुवलंभो पाउग्गाणं चउत्थिए नियमाः । इहरावि जहिच्छाए तिकालजोगं च
श्री आगमगुणमजूषा - १५८२
K