Agam 02 Ang 02 Sutrakrutang Sutra Shwetambar Agam Guna Manjusha

SR No.: 003252
Original Sutra Author: N/A
Author: Gunsagarsuri
Publisher: Jina Goyam Guna Sarvoday Trust Mumbai
Publication Year: 1999
Total Pages: 55
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_sutrakritang
File Size: 6 MB

Page 23

KGROF#
555555
(२) सूयगडो प.सु. ७ अ./८ अ. बीरियं
[११]
5555步步步步步步步历历万岁
明明明明明明明明明明明明明明乐乐乐明乐乐乐乐乐
जरिते व लोए, सकम्मुणा विप्परियासुवेति ॥११|| ३९२. इहेगे मूढा पवदंति मोक्खं, आहारसंपज्जणवज्जणेणं । एगे य सीतोदगसेवणेणं, हुतेण एगे पवदंति मोक्खं 5 ॥१२॥ ३९३. पाओसिणाणादिसु णत्थि मोक्खो, खारस्स लोणस्स अणासएणं । ते मज्ज मंसं लसुणं च भोच्चा, अन्नत्थ वासं परिकप्पयंति॥१३|| ३९४. उदगेण
जे सिद्धिमुदाहरंति, सायं च पातं उदगं फुसंता। उदगस्स फासेण सिया य सिद्धि, सिज्झिसुपाणा बहवे दगंसि ॥१४।। ३९५. मच्छा य कुम्माय सिरीसिवाय, मग्गू य उट्टा दगरक्खसा य । अट्ठाणमेयं कुसला वदंति, उदगेण जे सिद्धिमुदाहरंति ॥१५|| ३९६. उदगं जती कम्ममलं हरेज्जा, एवं सुहं इच्छामेत्तता वा । अंधव्व णेयारमणुस्सरित्ता, पाणाणि चेवं विणिहंति मंदा ॥१६|| ३९७. पावाइं कम्माइं पकुव्वतो हि, सिओदगं तु जइ तं हरेज्जा । सिज्झिसु एगे दगसत्तघाती, मुसं वयंते जलसिद्धिमाहु ।।१७।। ३९८. हुतेण जे सिद्धिमुदाहरंति, सायं च पातं अगणिं फुसंता । एवं सिया सिद्धि हवेज्ज तम्हा, अगणिं फुसंताण कुकम्मिणं पि।।१८।। ३९९. अपरिक्ख दि8 ण हु एव सिद्धी, एहिति ते घातमबुज्झमाणा । भूतेहिं जाण पडिलेह सातं, विज्जं गहाय तस-थावरेहिं|१९|| ४००. थणंति लुप्पंति तसंति कम्मी,
पुढो जगा परिसंखाय भिक्खू । तम्हा विदू विरते आयगुत्ते, द8 तसे य पडिसाहरेज्जा ।।२०।। ४०१. जे धम्मलद्धं वि णिहाय भुंजे, वियडेण साहट्ट य जो सिणाति । म जो धावति लूसयती व वत्थं, अहाहु से णागणियस्स दूरे॥२१॥४०२. कम्मं परिण्णाय दणंसि धीरे, वियडेण जीवेज्ज य आदिमोक्खं । से बीय-कंदाति अ जमाणे,
विरते सिणाणादिसु इत्थियासु ॥२२।। ४०३. जे मातरं च पियरं च हेच्चा, गारं तहा पुत्त पसुं धणं च । कुलाई जे धावति साउगाई, अहाऽऽहु से सामणियस्स दूरे ॥ ||२३|| ४०४. कुलाई जे धावति सादुगाई, आघाति धम्म उदराणुगिद्धे । अहाहु से आयरियाण सतंसे, जे लावइज्जा असणस्स हेउं ॥२४॥ ४०५. निक्खम्म दीणे परभोयणम्मि, मुहमंगलि ओदरियाणुगिद्धे । नीवारगिद्धे व महावराहे, अदूर एवेहति घातमेव ॥२५॥ ४०६. अन्नस्स पाणस्सिहलोइयस्स, अणुप्पियं भासति सेवमाणे। पासत्थयं चेव कुसीलयं च, निस्सारए होति जहा पुलाए ॥२६|| ४०७. अण्णातपिंडेणऽधियासएज्जा, नो पूयणं तवसा आवहेज्जा । सद्देहिं रूवेहिं असज्जमाणे, सव्वेहिं कामेहिं विणीय गेहिं ।।२७।। ४०८. सव्वाइं संगाई अइच्च धीरे, सव्वाई दुक्खाइं तितिक्खमाणे । अखिले अगिद्धे अणिएयचारी, अभयंकरे भिक्खू अणाविलप्पा ॥२८॥ भारस्स जाता मुणि भुंजएज्जा, कंखेज पावस्स विग भिक्खू । दुक्खेण पुढे धुयमातिएज्जा, संगामसीसे व परं दमेज्जा ॥२९॥ ४१०. अवि हम्ममाणे फलगावतट्ठी, समागमं कंखति अंतगस्स । णिय कम्मण पवंचुवेति, अक्खक्खए वा सगडं ति बेमि ॥३०॥ ***॥ कुसीलपरिभासियं सम्मत्तं । सप्तममध्ययनं समाप्तम् ।। ८ अट्ठमं अज्झयणं 'वीरियं' ४११. दुहा चेयं सुयक्खायं, वीरियं ति पवुच्चति । किं नु वीरस्स वीरत्तं, केण वीरो त्ति वुच्चति ॥१॥४१२. कम्ममेगे पवेदेति, अकम्म वा वि सुव्वता । एतेहिं दोहिं ठाणेहिं, जेहिं दिस्संति मच्चिया ॥२॥ ४१३. पमायं कम्ममाहंसु, अप्पमायं तहाऽवरं । तब्भावादेसतो वा वि, बालं पंडितमेव वा ॥३॥ ४१४. सत्थमेगे सुसिक्खंति, अतिवायाय पाणिणं । एगे मंते अहिज्जति, पाणभूयविहेडिणो॥४॥४१५. माइणो कट्ट मायाओ, कामभोगे समारभे। हंता छेत्ता पकत्तित्ता, आयसायाणुगामिणो ।।५।। ४१६. मणसा वयसा चेव, कायसा चेव अंतसो। आरतो परतो यावि, दुहा विय असंजता।।६।।४१७. वेराई कुव्वती वेरी, ततो वेरेहिं रज्जती। पावोवगा य आरंभा, दुक्खफासाय अंतसो॥७॥४१८.संपरागं णियच्छंति, अत्तदुक्कडकारिणो । रोग-दोसस्सिया बाला, पावं कुव्वंति ते बहुं ||८|| ४१९. एतं सकम्मविरियं, बालाणं तु पवेदितं । एत्तो अकम्मविरियं पंडियाणं सुणेह मे ॥९॥ ४२०. दविए बंधणुम्मुक्के, सव्वतो छिण्णबंधणे । पणोल्ल पावगं कम्म, सल्लं कंतति अंतसो ॥१०॥ ४२१. णेयाउयं सुयक्खातं, उवादाय समीहते । मुज्जो भुज्जो दुहावासं, असुभत्तं तहा तहा॥११॥ ४२२. ठाणी विविहठाणाणि, चइस्संति न संसओ। अणीतिते अयं वासे, णायएहिय सुहीहि य॥१२।। ४२३. एवमायाय मेहावी, अप्पणो गिद्धिमुद्धरे। आरियं उवसंपज्ने सव्वधम्ममकोवियं ॥१३॥ ४२४. सहसम्मुइए णच्चा, धम्मसारं सुणेत्तु वा। समुवट्टिते अणगारे, पच्चक्खायपावए॥१४॥ ४२५. जं किंचुवक्कम जाणे, आउक्खेमस्स अप्पणो। तस्सेव अंतरा खिप्प, सिक्खं सिक्खेज पंडिते ॥१५॥ ४२६. जहा कुम्मे सअंगाई, सए देहे समाहरे । एवं पावाई मेधावी, अज्झप्पेण समाहरे॥१६॥ ४२७. साहरे हत्थ-पादे य, मणं सव्वेंदियाणि य। पावगं च परीणाम, भासादोसं च तारिसं ॥१७॥ ४२८. अणु माणं च मायं च,
तं परिण्णाय पंडिए । सातागारवणिहुते, उवसंतेऽणिहे चरे ॥१८॥ ४२९. पाणे य णाइवातेज्जा, अदिण्णं पि य णोदिए । सादियं ण मुसं बूया, एस धम्मे वुसीमतो rver.c45555555555555555555555# श्री आगमगुणमंजूषा ६५ 5555555555555555555555533OOK
明明明明明明明听听听听听听听听听听听听明明明明明明明明明明明明明明明明明明明明明明明明听听听听FQ