________________
७६
जम्माइपत्थावो ।
दिन्नग्धंव मरुद्धयतरुवर निवड तकुसुमनियरेहिं । सागयमिव पुच्छंतं कला विकेका इयरवेहि ||६५७ || तत्थ य कंकेल्लिमहातरुस्स मूलम्मि सीयलच्छाए । सुरवइकरावलंबी सिवियाए अवयरेऊण ||६५८ || सिद्धाण नमोति भणिनु मुयइ आहरणकुसुमवत्थाई । ताई च तियसनाहो गहिऊणं निययकरकमले || सिरिसेहरनरवइणो समप्पए तयणु गरुयहरिसेण । सेणा हिवमाइसिउं रुंभइ सुरतूरनिग्घोस || ६६०|| इत्तो मुत्ताहलविब्भमाई धूलंसुयाई मुयमाणी । कुलमयहरिया गग्गय गिराए भणिउं समारद्धा ।।६६१|| देव ! जयत्तयनिम्मलकासवसुपवित्तगोत्तजाओ सि । सुपट्टपत्थिवामलकुलजलनिहिपारियाओ सि।।६६२॥ विलोभयपक्खा पुहईदेवीए कुच्छिभूओ सि । सारयससंक जोहानिम्मलजसधवलियधरो सि ॥ ६६३॥ अमियअणोवमलायन्नरूवसोहग्गकलियदेहो सि । ता तह कहवि पयट्टसु जह सिक्सोक्खं लहुं लहसि ॥६६४॥ इय कुलमयहरियाए वयणं सोडं सुपास जिणना हो । उप्पाडिउमारद्धो केसकलावं समुट्ठीहिं ॥ ६६५ ॥ जा ताव अंतरच्चिय वज्जेणं छिंदिऊण सुरनाहो । जिणकर यलपल्हत्थियकेसभरं गरुयभत्तीए ॥ ६६६ ॥ ईसीसिनमियदेहो देवदुकूलंचलेण नियएण । गिण्हइ कमेण इत्तो निव्वत्तिए लोयकम्मम्मि ||६६७ || जिणवर मणुन्नवेडं कुडिलं कसिणं च दुज्जणमणंव । केसकलावं खीरोयजलहिमज्झम्मि पक्खिवइ ||६६८|| अह जेसुद्धपक्aम्मि तेरसीएवरण्हसमयम्मि । भयवं सुपासनाहो सयमेव समुज्जओ सहसा ||६६९ ॥ काऊण नमोक्कारं सिद्धाणमभिग्गहं च गिण्हेइ । सव्वं मेऽकरणिज्जं पावंति चरित्तमारुढो ॥६७०॥
दत्तार्धमिव मरुद्धततरुवरनिपतत्कुसुमानिकरैः । स्वागतमिव पृच्छत् कलापिकेकायितरवैः ॥ ६६७॥ तत्र च कङ्केल्लिमहातरोर्मूले शीतलच्छाये । सुरपतिकरावलम्बी शिविकाया अवतीर्य || ६५८॥ सिद्धेभ्यो नम इति भणित्वा मुञ्चत्याभरणकुसुमवस्त्राणि । तानि च त्रिदशनाथ गृहीत्वा निजकरकमले ||६५९ ॥ श्रीशेखरनरपतेः समर्पयति तदनु गुरुहर्षेण । सेनाधिपमादिश्य रुणद्धि सुरतूरनिर्घोषम् ॥६६० ॥ इतो मुक्ताफलविभ्रमाणि स्थूलांशुकानि मुञ्चन्ती । कुलमहत्तरा गद्गदगिरा भणितुं समारब्धा ॥ ६६१ ॥ देव ! जगत्त्रयनिर्मलकाश्यपसुपवित्र गोत्रजातोऽसि । सुप्रतिष्ठपार्थिवा मलकुलजलनिधिपारिजातोऽसि ॥ ६६२॥ विमलोभयपक्षायाः पृथिवीदेव्याः कुक्षिभूतोऽसि । शारदशशाङ्कज्योत्स्नानिर्मलयशोधवलितधरोऽसि ॥ ६६३॥ अमितानुपमलावण्यरूपसौभाग्यकलितदेहोऽसि । तस्मात्तथा कथमपि प्रयतस्व यथा शिवसैौख्यं लघु लभसे || ६६४॥ इति कुलमहत्तराया वचनं श्रुत्वा सुपार्श्वजिननाथः । उत्पाटयितुमारब्धः केशकलापं स्वमुष्टिभ्याम् ||६६५॥ यावत् तावदन्तरैव वज्रेण च्छित्त्वा सुरनाथः । जिनकरतलपर्यस्तकेशभरं गुरुभक्त्या ॥६६६॥ ईषदीपन्नमितदेहो देवदुकूलाञ्चलेन निजकेन । गृह्णाति क्रमेणेतो निर्वर्तिते लोचकर्मणि ॥ ६६७ ॥ जिनवरमनुज्ञाप्य कुटिलं कृष्णं च दुर्जनंमन इव । केशकलापं क्षीरोदजलधिमध्ये प्रक्षिपति ॥६६८॥ अथ ज्येष्ठशुद्धपक्षे त्रयोदश्यामपराण्हसमये । भगवान् सुपार्श्वनाथः स्वयमेव समुद्यतः सहसा ॥ ६६९ ॥ . कृत्वा नमस्कारं सिद्धेभ्योऽभिग्रहं च गृह्णाति । सर्वं मेऽकरणीयं पापमिति चारित्रमारूढः ॥६७०॥ अत्रान्तरे देवेन्द्रवृन्दनरखचर किन्नरगणेन । अम्बरतलस्थितेन भूमिस्थितेन च जिनेन्द्रस्य ॥६७१ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org